جدیدترین آمارهای شرکت مدیریت منابع آب ایران نشان می‌دهد که از حدود ۲۰۰ سد در ایران، ۱۹ سد بزرگ و حیاتی در آستانه خشک شدن کامل قرار دارند، وضعیتی که نتیجه سیاست‌های نادرست و مدیریت ناکارآمد منابع آب است.
خبرگزاری حکومتی "ایرنا" روز یکشنبه ۱۳ مهرماه اعلام کرد که سدهایی همچون "شمیل و نیان" در هرمزگان، "وشمگیر"، "گلستان" و "بوستان" در گلستان و "رودبال داراب" در فارس، موجودی آب آنها به صفر رسیده است.
همچنین سدهای "لار" در تهران با ۱۹ میلیون مترمکعب و "طرق" در خراسان رضوی با تنها دو میلیون مترمکعب آب و "پانزده خرداد" با ١٦ میلیون مترمکعب در آستانه خشکیدگی قرار دارند.
سدهای "سبلان" در اردبیل، "قنبری" در ارومیه، "استقلال" و "سرنی" در هرمزگان و سدهای "تهم" و "کینه‌ورس" در زنجان نیز با موجودی آب بسیار اندک، وضعیت بحرانی دارند.
علاوه بر این، سدهای "تنگویه سیرجان" و "نسا" در کرمان، سد "شیرین‌دره" در خراسان شمالی، سد "اکباتان آبشینه" در همدان، سد "سلیمان‌شاه" در کرماشان و سد "خیرآباد" در سیستان و بلوچستان نیز در خطر خشک شدن کامل قرار دارند.
آمارها نشان می‌دهد که درصد پرشدگی سدها در ایران تنها ۳۵ درصد است و میزان آورد رودخانه‌ها به سدهای بزرگ از ابتدای سال آبی جاری تا ۱۲ مهر، با ۳۴ میلیون مترمکعب، نسبت به ۶۸۰ میلیون مترمکعب مدت مشابه سال گذشته، کاهش ۵۰ درصدی داشته است.
کارشناسان هشدار می‌دهند که بحران آب ایران نه تنها ناشی از خشکسالی طبیعی، بلکه نتیجه مدیریت ناکارآمد، طرح‌های غیرکارشناسی و سیاست‌های نادرست رژیم در زمینه منابع آب است و ادامه این روند می‌تواند به خشک شدن کامل بسیاری از سدهای حیاتی و بحران گسترده در تأمین آب شرب، کشاورزی و صنایع منجر شود.
