گزارش روزنامه "آرمان امروز"، نشان می‌دهد، فقر در ایران بطور چشمگیری زنانه شده و شمار زنان زندانی بدهکار در حال افزایش است.
بنابە آمار ستاد دیه، ۷۳ درصد زنان زندانی مادر هستند و برخی تا سه فرزند دارند، کە فاصله سنی آنان از ۲۰ ساله تا متولد ۱۳۱۴ است، کە ۲۴ زن با مدرک دکترا بدلیل بدهی مالی در زندان بسر می‌برند.
فاطمه کبیرتاج، جامعه‌شناس این وضعیت را "تبعیض اقتصادی ساختاری" دانسته و می‌گوید، زندانی شدن مادران "فاجعه‌ای اجتماعی" است که خانواده‌ها را به سمت فروپاشی و فقر می‌برد.
زندانی شدن مادران، نه یک مشکل فردی، بلکه یک فاجعه اجتماعی مضاعف است؛ کودکان بی‌سرپرست می‌شوند، خانواده‌ها متلاشی و چرخه فقر نسل به نسل منتقل می‌شود.
رژیم بجای اصلاح ساختار اقتصادی و ایجاد حمایت‌های اجتماعی، ترجیح داده هزاران زن را بخاطر بدهی‌های کوچک سال‌ها پشت میله‌های زندان نگه دارد؛ رویکردی که نه تنها بی‌عدالتی را عمیق‌تر می‌کند، بلکه بنیان جامعه را نیز هدف قرار می‌دهد.
این آمار نه یک گزارش ساده، بلکه هشدار صریحی است از عمق بحران اجتماعی در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی؛ حاکمیتی که با سیاست‌های سرکوبگرانه و بی‌توجهی به وضعیت معیشتی مردم، فقر و زندان را به "سرنوشت اجباری" جامعە و بویژە زنان تبدیل کرده است.
