درماه‌های اخیر هشدارهایی در مورد مسائل اکولوژیکی در کوردستان و سیاستگذاری ناعادلانه و علمی در حوزه آب و خاک به دغدغه صاحبنظران کوردستان تبدیل شده است.
براساس گزارش‌های رسیدە، در همایش "مطالعات ملی گروس" که در دانشگاه کوردستان برگزار شد، دکتر هوشنگ قمرنیا، استاد تمام رشته آب از دانشگاه نیوکاسل و عضو هیئت علمی دانشگاه رازی کرماشان، با انتقاد از سیاست‌های آبی کشور هشدار داد، که حدود ۸۰ درصد منابع آبی استان کوردستان به استان‌های اطراف از جملە (همدان،اصفهان، تبریز ، اراک،زنجان و ...) منتقل می‌شود.
دکتر قمرنیا، این تصمیم‌ها را غیرکارشناسی قدرت‌محور و فاقد منطق توسعه پایدار دانست و تٲکید کردەاند، که تداوم این روند به مرگ منابع زیرزمینی، نابودی کشاورزی و دامداری سنتی، تخریب زیست‌بوم‌های طبیعی و افزایش مهاجرت روستاییان بە شهر منجر خواهد شد.
وی با اشاره به سدهایی همچون تلوار، گاوشان، داریان و لگزی اظهار داشتە، در حالی که حجم ذخیره برخی از این سدها به بیش از یک میلیارد مترمکعب می‌رسد و بخش عمده‌ای از آب آنان برای مصارف صنعتی و کشاورزی در استان‌های دیگر استفاده می‌شود، مردم خود کوردستان با بحران بیکاری، کم‌آبی و پدیده فروچاله‌ها ناشی از افت شدید سطح آب‌های زیرزمینی مواجه‌اند.
ایشان تأکید کردەاند،که مدیریت ناعادلانه منابع آبی در استان‌های اطراف، نه تنها موجب آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی در کوردستان شده، بلکه تعادل اکولوژیکی منطقه را نیز تهدید می‌کند.
در همین راستا، گزارش‌هایی از منابع استانی حاکی از آنست که ستاد احیای دریاچه ارومیه و برخی مسئولان استان تبریز، خواستار رهاسازی حدود ۲۰ درصد از آب سد چراغ‌ویس شده‌اند. با این حال، مسئولان شهرستان سقز با اشاره به نیاز شدید این شهرستان به آب شرب و وضعیت بحرانی منابع آبی در منطقه، با این درخواست مخالفت کرده‌اند.
تحلیلگران حوزه آب بر این باورند، که اگر سیاست‌های انتقال آب بدون بازنگری ادامه یابد، کوردستان در آینده‌ای نزدیک با تشدید چالش‌ها و مشکلات اکولوژیکی و مهاجرت گسترده جمعیت روستایی روبرو خواهد شد؛ وضعیتی که بازگرداندن تعادل زیست‌محیطی را بسیار دشوار خواهد کرد.
