در ایران تحت سلطە رژیم آخوندها، خشونت علیه زنان همچنان بهصورت گسترده و ساختاری ادامه دارد؛ خشونتی که از خانه تا خیابان و از بازداشتگاه تا زندان قابل مشاهده است.
ترکیب قوانین تبعیضآمیز، ساختار مردسالار و سرکوب سیاسی موجب شده زنان، یکی از آسیبپذیرترین گروهها در جامعه باشند.
بر اساس گزارشهای رسمی و حقوق بشری، سالانه بیش از ۷۴ هزار زن برای معاینات مربوط به سوءرفتار خانگی به پزشکی قانونی مراجعه میکنند، اما کارشناسان تأکید دارند که آمار واقعی بسیار بیشتر است.
مطالعات مربوطە نشان میدهند، حدود ۶۶ درصد زنان ایرانی نوعی از خشونت خانگی را در طول زندگی تجربه کردهاند؛ خشونت روانی و کلامی رایجترین نوع آن است.
در کنار خشونت خانگی، افزایش قتلهای جنسیتی نیز نگرانکننده است. تنها در سال ۲۰۲۴، ۹۳ زن در جریان قتلهای جنسیتی جان خود را از دست دادهاند که نسبت به سال قبل، ۶۰ درصد افزایش را نشان میدهد؛ بیش از نیمی از این قتلها توسط همسر، پدر یا برادر آنان انجام شده است.
زنان فعال، معترض و روزنامهنگار نیز با بازداشتهای خودسرانه، شکنجه و محدودیتهای شدید در زندان روبرو هستند. بسیاری از آنان از دسترسی به وکیل و ملاقات خانوادگی محروم میشوند.
این آمار نشان میدهد، خشونت علیه زنان در ایران یک بحران ساختاری است. رفع این وضعیت نیازمند اصلاح قوانین تبعیضآمیز، تقویت حمایتهای قانونی، پایان سرکوب سیاسی و افزایش آگاهی عمومی درباره حقوق زنان است.
۲۵ نوامبر یادآور این حقیقت است، که مبارزه با خشونت علیه زنان نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت اجتماعی و انسانی است.