هم‌زمان با ۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، گزارش‌های متعدد نشان می‌دهد، که نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بنیادین شهروندان در رژیم ایران همچنان ادامه دارد.

این روز که یادآور تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، در سال ۱۹۴۸ است، فرصتی برای ارزیابی وضعیت آزادی‌ها در کشورهایی با کارنامه بحرانی همچون رژیم ایران محسوب می‌شود.

بر اساس گزارش سازمان‌های حقوق بشری، آزادی بیان، فعالیت رسانه‌ای و حقوق مدنی در ایران به‌شدت تحت کنترل رژیم سرکوبگر ایران قرار دارد.

محدودیت‌ها و فشار بر روزنامه‌نگاران، فعالان مدنی و اقلیت‌های ملی و مذهبی، در کنار بازداشت‌های خودسرانه و محاکمه‌های ناعادلانه، از مهم‌ترین الگوهای نقض حقوق بشر در ایران عنوان شده است.

همچنین کنترل شدید فضای دیجیتال، فیلترینگ گسترده و قطع مکرر اینترنت در زمان اعتراضات، از ابزارهای ثابت رژیم ایران برای جلوگیری از گردش آزاد اطلاعات معرفی می‌شود.

گزارش‌ها تأکید می‌کنند که استان‌های کوردستان به‌دلیل رویکرد امنیتی حاکمیت، همچنان بیشترین آمار بازداشت‌های سیاسی خودسرانه، اعدام‌ها و موارد کشته‌شدن کولبران را دارد. کارشناسان معتقدند تبعیض ساختاری، فقر مزمن و سیاست‌های امنیتی علیه این مناطق، چرخه‌ای پایدار از محرومیت و خشونت ایجاد کرده است.

روز جهانی حقوق بشر، یادآوری می‌کند؛ که آزادی، برابری و کرامت انسانی، ارزش‌هایی جهانی‌اند و بی‌توجهی به آنان پیامدهای گسترده اجتماعی و سیاسی به همراه دارد.

با وجود تداوم سرکوب، افزایش آگاهی عمومی و نقش روبه‌گسترش جامعه مدنی در ایران، امیدهایی برای پیگیری تغییرات اساسی همچنان وجود دارد.