ناصر صالحی اصل
در این نوشتار تلاش میشود دلایل حملات مجازی و مواضع خصمانهی اخیر رژیم جمهوری اسلامی علیه مبارزات نوین و آزادیخواهانهی ملت کورد، بهویژه حزب دموکرات کوردستان ایران، پس از اعلام آغاز مرحلهای جدید از فعالیتها و مبارزات این حزب، مورد بررسی قرار گیرد.
رژیم دیکتاتوری و مذهبی ولایت فقیه، در طول بیش از چهار دهه حاکمیت خود، هرگز به اندازهی امروز و در برابر سطح کنونی فعالیتهای حزب دموکرات کوردستان ایران ـ که در چارچوب مبارزات حقطلبانهی ملت کورد در شرق کوردستان و متناسب با عصر گسترش فناوری و ارتباطات شکل گرفته است ـ چنین میزان آشکاری از نگرانی، هراس و واکنشهای عصبی از خود نشان نداده است.
شیوههای نوین فعالیتهای تبلیغی و مبارزات شهری حزب دموکرات کوردستان ایران، موجی از شور و انگیزه و دمیدن جریانی تازه در مسیر مبارزات ملت کورد را در سراسر شرق کوردستان و حتی در دیگر مناطق کوردنشین، از جمله خراسان و تهران، به وجود آورده است. این فعالیتها همزمان پاسخی به خواستهها و انتظارات ملت کورد در داخل شرق کوردستان بوده و به همین دلیل، اقدامات حزب دموکرات کوردستان ایران ترس و نگرانی عمیق و قابل توجهی را در میان حاکمیت دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران برانگیخته است.
هدف اصلی و منظور از خیزش و مبارزات نوین اخیر حزب دموکرات کوردستان ایران، انتقال پیامی روشن است:
نخست آنکه مبارزات ملت کورد در ایران تا دستیابی به حقوق مشروع سیاسی و ملی خود ادامه خواهد داشت و جوهرهی این مبارزه هرگز خاموش نخواهد شد، بلکه همواره زنده و در راستای مطالبات بهحق ملت کورد در داخل شرق کوردستان باقی میماند.
دوم آنکه این خیزش تأکیدی دوباره بر زنده و مطرح بودن مسئلهی شرق کوردستان در شرایط خاص منطقهای و جهانی است؛ مسئلهای که همزمان با مبارزات دیگر بخشهای کوردستان، همچنان فعال و اثرگذار است.
فعالیتها و مبارزات نوین حزب دموکرات کوردستان ایران، افزون بر تأثیرات مثبت و گسترده در داخل شرق کوردستان و در میان جامعهی ملل ایران، مقامات نظامی و سیاسی رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی را وادار کرده است تا رویکردی ویژه و جداگانه برای مقابله با این خیزش نوین در شرق کوردستان اتخاذ کنند. ترس و نگرانی مقامات رژیم ایران از فعالیتهای اخیر مردم و فعالان محیط زیست، فرهنگی، مدنی و سیاسی در شهرهای شرق کوردستان ـ با توجه به تحولات سریع و متغیر منطقه و جهان ـ دارای معنا و مفهوم عمیقی است و رژیم را به تشدید تهدید، سرکوب و فضای خفقان در شرق کوردستان سوق داده است.
جنبش رهاییبخش ملت کورد در شرق کوردستان، در بستر تحولات سریع امنیتی و سیاسی منطقه و در میان تهدیدها و فرصتها، همراه با قدرتگیری بازیگران جدیدی چون حکومت اقلیم جنوب کوردستان، تحولات غرب کوردستان و روند صلح در شمال کوردستان، بهطور کلی شرایطی را در جنبش ملت کورد در تمامی بخشهای کوردستان پدید آورده است که رژیم جمهوری اسلامی ایران را ناچار به تلاش مضاعف برای مدیریت و کنترل این تحولات به نفع سیاستهای خود کرده است.
این در حالی است که رژیم ایران، بهویژه پس از جنگ ۱۲ روزهی اسرائیل و رژیم ایران، با مجموعهای از بحرانهای عمیق داخلی و بینالمللی مواجه است؛ از عدم پایبندی به قوانین بینالمللی و همکاری نکردن با آژانس بینالمللی انرژی اتمی گرفته تا نقض گستردهی حقوق بشر، وضعیت نامطلوب اقتصادی، ناکارآمدی سیاستهای داخلی و خارجی، فساد اداری و مالی، بیکاری، افزایش شدید قیمتها، بیارزش شدن پول ملی، گسترش فساد اخلاقی و تشدید چندقطبیشدن در داخل کشور. شواهد نیز نشان میدهد که رژیم عملاً فاقد هرگونه برنامه و راهکار مؤثر برای بهبود این وضعیت است.
در چنین شرایطی، رژیم دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران میکوشد مبارزات ملت کورد و احزاب سیاسی شرق کوردستان را در داخل و خارج از کشور سرپوش بگذارد و با این سیاست، احزاب شرق کوردستان را در جنوب کوردستان به انزوا بکشاند؛ همزمان نیز به سرکوب و حذف فعالان سیاسی و مدنی کورد مخالف خود در داخل میپردازد.
تهدیدات و اظهارات اخیر شماری از مقامات بلندپایهی سپاه پاسداران دربارهی نابودی حزب دموکرات کوردستان ایران، خود نشانهای روشن از زنده بودن این حزب و گواهی آشکار بر تأثیرگذاری مبارزات آن علیه رژیم در داخل شرق کوردستان است.
رژیم ایران بهخوبی میداند که احزاب و نیروهای مبارز کورد، و در میان آنها حزب دموکرات کوردستان ایران، با وجود سالها استقرار در جنوب کوردستان، همچنان در داخل شرق کوردستان و حتی در مرکز ایران از پایگاه مردمی، نیروهای کارآمد و آمادگی لازم برای هرگونه تغییر و تحول برخوردارند. تهدیدات نیروهای امنیتی و فرماندهان سپاه پاسداران علیه حزب دموکرات کوردستان ایران، تأیید روشنی بر این واقعیت است.
در شرایط کنونی، سیاست مقامات امنیتی و نظامی رژیم ایران بر تمرکز و مقابله با حزب دموکرات کوردستان ایران، دیگر احزاب و سازمانهای کورد و همچنین ملت بلوچ استوار شده است؛ نیروهایی که علاوه بر برخورداری از جایگاه مردمی، سابقه و توان مبارزاتی مسلحانهی مؤثر و مقتدرانهای در برابر رژیم جمهوری اسلامی ایران دارند.
در نهایت، در شرایط بحرانی داخلی و خارجی کنونی، تنها راهکار جدی و مؤثر برای تمامی احزاب و سازمانهای سیاسی کوردی و دیگر ملل ایرانِ مخالف رژیم دیکتاتوری، حمایت و پیوستن به خیزش نوین حزب دموکرات کوردستان ایران و آگاهسازی دیگر ملتها در داخل ایران است.
