کوردستان میدیا: فرش دستباف سنندج و بیجار با قدمتی بیش از ٤٠٠ سال و بافت و طراحی‌های منحصر به فرد، مورد بی‌توجهی مداوم مسئولان رژیم اسلامی قرار دارند.
فرش دستباف از باارزشترین صنایع دستی استان سنندج به شمار می‌آید که شهرت جهانی نیز به خود گرفته‌است که در این میان شهرهای سنندج و بیجار در این استان سبک‌های خاص خود را دارند.
بهرام احترامی، مدیرعامل شرکت سهامی فرش استان سنندج با اشاره به فعالیت حدود ٨٠ هزار بافنده در سطح استان و تولید میانگین سالانه ١٦٠ هزار تخته فرش، گفت: دسترنج قالیبافان به صورت اقساط در اختیارشان قرار می‌گیرد که از این میان نیز ف قط١٤ هزار و٥٠٠ بافنده تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار دارند و مشکل مالی موجب می‌شود که بقیه آنها از بیمه محروم باشند.
قالیبافی یکی از مشاغل سخت است که درآمد ناچیزی را نیز به خود اختصاص داده است. این حرفه از یک سو مورد حمایت مسئولان استان قرار نمی‌گیرد و از سوی دیگر نیز تضمینی برای خرید فرش‌های تولیدی وجود ندارد و بافندگان علاوه بر اینکه خریدارهای خود در داخل را از دست داده‌اند، از کاهش چشمگیر صادرات این فرش‌ها نیز گله‌مندند.
از سوی دیگر نیز در بیشتر موارد فرش‌های دستباف تحت نظر فرش‌بافهای زنجانی به این استان ارائه می‌شوند و کارفرمایان با خودداری از ارائه نقشه کامل فرش‌ها و باقی‌گذاشتن چند رج آخر آنها طی عملی استثمارگرانه حاصل زحمت و تلاش زنان و مردان کورد را تحت عنوان فرش ترکی و به سود خود به پایان می‌رسانند و نام و اعتبار فرش کوردی را خدشه‌دار می‌نمایند.
تولید روزافزون فرش‌های ماشینی، بی‌توجهی مسئولان، رد صلاحیت شدن بافندگان، سودجویی برخی از افراد کارفرما و استثمار کارگران و بافندگان، نبود حق بیمه، نبود وام و تسهیلات ویژه قالیبافی،کاهش صادرات فرش و غیربومی بودن بیشتر تاجران فرش از مواردی است که بافندگان فرش دستباف به طور مداوم با آنها روبه‌رو هستند.
