بە گفتە کمیته پیشگیری از خودکشی انجمن علمی روانپزشکان رژیم ایران، از سال ۱۳۸۴ تاکنون خودکشی روند صعودی داشته است.
روانپزشکان بر این باورند کە بحث خودکشی پیچیده است و حتما بیش از یک علت برای این اقدام وجود دارد کە می‌توان بە عوامل اقتصادی، زیستی، روانی و اجتماعی اشارە کرد.
بر اساس گفتەهای روانپزشکان خودکشی یکی از آسیب‌های اجتماعی است که شرایط اقتصادی و اجتماعی تا حد بسیار زیادی روی آن موثر است بە طوری کە هر وقت شاخص توسعه انسانی پایین‌تر است میزان خودکشی افزایش پیدا می‌کند.
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۲۱ میزان آن ۵٫۲ درصد هزار نفر جمعیت بوده است.
آمار آخرین سالنامه آماری منتشر شده سازمان پزشکی قانونی رژیم ایران نشان می‌دهد که طی سال‌های اخیر نرخ خودکشی در کوردستان و ایران حدود ۸ تا ۱۰ درصد افزایش داشته است.
در کوردستان استانهای "ایلام، کرمانشاه، لرستان و کهگیلویهوبویراحمد و در دیگر نقاط ایران استانهای "همدان و گیلان" همواره میزان بالاتری از میانگین کشوری را گزارش کرده‌اند.
بر اساس آخرین برآورد مرکز آمار رژیم ایران در تابستان ۱۴۰۰، در کوردستان استانهای "ایلام، کهگیلویهوبویراحمد، سنە و لرستان" بالاترین شاخص فلاکت را بە خود اختصاص دادەاند.
شاخص فلاکت بر پایه تورم و بیکاری محاسبه می‌شود کە از طرفی این استانهای کوردستان کانون‌های خودکشی در ایران بە حساب می‌آید.
آمارها نشان می‌دهد کە بیشترین میزان خودکشی‌ها را افراد با مشاغل آزاد، بیکار و خانه‌دار تشکیل می‌دهند که تائیدی بر نقش وضعیت نابسامان اقتصادی در این اقدام است.
نقش سیستماتیک رسانەهای رژیم ایران در نحوە انتشار خبرهایی که بیانگر یک رویداد اجتماعی به نام خودکشی است خود مشوق افراد برای خودکشی است.
تحمل رنج و فشارهای روانی جنگ رژیم ایران با عراق کە هیچگونە ربطی بە ملت کورد نداشت و افزون بر آن در سال‌های اخیر افزایش بحران‌های اقتصادی و مشکلات اجتماعی حاصل از سومدیریت و ضدیت رژیم ایران با ملت کورد از عوامل افزایش آمار خودکشی در کوردستان است کە این رژیم بە صورت سیستماتیک بە آن دامن می‌زند.
