اعتیاد یکی از دستاوردهای رژیم ایران است که در مدت بیشتر از ٤٠ سال حاکمیت این رژیم به صورت سیستماتیک به تولید، ترویج و گسترش آن، در ایران ادامه می‌دهد.

بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی رژیم ایران نزدیک به سه ملیون نفر معتاد در ایران وجود دارد و حدود چهار هزار نفر نیز هنوز شناسایی نشده‌اند.

هر چند آمارهای اعلام شده از سوی رژیم غیرواقعی می‌باشد و آمار واقعی چند برابر آماری است که از سوی رژیم منتشر می‌شود، اما همین آمار اعلام شده نیز نشان از گستردگی و گسترش اعتیاد در جامعه دارد.

براساس آمارجمع آوری تعداد معتادان در استان‌ها توسط نهادها و سازمان‌های مدنی آماری بالای ٨ میلیون معتاد در ایران وجود دارد که عمدتن نسل جوان را در بر گرفته است.

تیر ماه امسال، دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر رژیم ایران گفته بود، بین ۶۰ تا ۱۰۰ هزار معتاد متجاهر در ایران وجود دارد که ۱۵ هزار نفر از آنها در تهران زندگی می‌کنند.

"معتادان متجاهر"  گروهی از معتادان هستند که به رغم وجود امکانات و کمک‌های لازم، حاضر به ترک اعتیاد نیست.

بر اساس آمارها، رشد اعتیاد در ایران سالانه بیشتر از ٨ درصد بوده و این درحالی است که رشد جمعیت ٢ درصد عنوان شده است بدین شکل رشد اعتیاد تقریبا سه برابر رشد جمعیت در ایران است.

۱۰ درصد از جمعیت معتادان به مواد مخدر در ایران را زنان تشکیل می‌دهند و سرعت تخریب و وابستگی به مواد مخدر در زنان بیش از مردان است.

زن‌های جامعه به دلیل اوضاع وحشتناک اجتماعی و اقتصادی و دسترسی آسان به مواد مخدر، بستر مناسبی برای این دام می شوند.

اخیرا وزیر آموزش و پرورش رژیم اسلامی ایران نیز به اعتیاد دانش آموزان و گرایش آنان به مواد روانگردان اعتراف کرده بود.

 دانش آموزان از آسیب پذیر ترین قشر جامعه در خصوص اعتیاد و گرایش به مصرف مواد مخدر هستند.

برخی آمارهای ارائه شده از اعتیاد در ایران فاجعه‌بار است و نشان می‌دهد این آسیب اجتماعی به سنین پایین از جمله کودکان بین سنین ٨ تا ١١ سال نیز کشیده شده است.

پیش ازین "اسکندر مومنی"، دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر رژیم ایران اعلام کرده بود: در ایران سالانه نزدیک به ٤ هزار نفر بر اثر مصرف مواد مخدر فوت می کنند.

معتادان به دلیل کاهش سطح ایمنی بدن و نداشتن بهداشت لازم، تغذیه نامناسب، عدم رعایت فاصله‌گذاری و استفاده از وسایل مشترک، در مقابل ویروس کرونا آسیب‌پذیری بیشتری نسبت به سایر افراد دارند.

بیکاری، اعتیاد، طلاق، خشونت و خودکشی نتیجه مستقیم سیاسیت مغرضانه و بعضا ناکارآمد رژیم ایران است.

مافیای سپاه و نهادهای امنیتی، علاوه بر پخش و ترویج انواع مواد مخدر بویژه مواد صنعتی در میان جامعه، با ترانزیت و صادرات کلان مواد مخدر به سایر کشورهای منطقه و جهان، مبالغ میلیاردی را به دست آورده و آن را در راستای ترویج تروریسم در جهان هزینه می کنند.