کریم پرویزی
ولی فقیە با توطئەهای خود درصدد است تا بغداد همیشە آشفته و مطیع دستورات آخوندهای قم و جماران باشد. روز ١٠ اکتبر ٢٠٢١ (١٨ مهر ١٤٠٠) انتخابات زودهنگام مجلس عراق در فضای سرد و با حضور کم رنگ مردم، برگزار شد. علت سردی فضای انتخابات هم بە این مسئله برمی‌گردد کە بعد از سقوط رژیم بعث و برگزاری چندین انتخابات و اعتراضات گستردە خیابانی بە وضع موجود در عراق، مردم در تظاهرات خونینی خواستار تغییر بودە و امیدی نیز بە مجلس و انتخابات نماندە بود. بە ویژە مردم عراق بە مثابە گذشتە انتظار دخالت رژیم اسلامی ایران در نتیجە انتخابات را از طریق گروە و باندهای نزدیک بە خود را داشتند کە هر بارە با تقلب نتیجە انتخابات پارلمانی این کشور را بە نفع نزدیکان خود تغییر دادە و گروەهای وابستە و البتە مطیع خود را در راس حاکمیت این کشور قرار می‌داد.
گرچە جبهە گستردەای از مردمان عراقی انتخابات اخیر را تحریم کردند و نزدیک بە شصت درصد از واجدین در انتخابات شرکت نکردند، اما بە این دلیل کە انتخابات اخیر راە تقلب را مسدود کردە بود و ناظران بین‌المللی آن را نظارت می‌کردند و دولت وقت بغداد و بە ویژە مصطفی کاظمی درپی برگزاری انتخاباتی سالم بودند، نتیجه این انتخابات به روشن شدن حجم و جایگاە نزدیك به واقع هرکدام از نیروهای عراقی منجر شد، البتە جبهه کسانی کە انتخابات را تحریم کردند، در حقیقت گستردەتر بود.
سوای انتخابات در اسرائیل، انتخابات اخیر عراق جزء نادرترین انتخاباتی است در خاورمیانە از این جهت کە در کشوری پر از مشکل و بحران همچون عراق، انتخاباتی این چنین آزاد و عادلانە بە دور از هرگونە تقلب سیستماتیک برگزار و سرنوشت ساز باشد!
برای همین است کە می‌بینیم بە علت شکست گروەهای وابستە بە رژیم ایران و عدم امكان تقلب، تهران بە خشم آمدە است!
شکست جمهوری اسلامی و گروەهای نیابتی‌اش در انتخابات آزاد و عادلانە یک اصل واقعی است کە همیشە احتمال رخدادنش وجود دارد و علت نیز همین است کە جمهوری اسلامی از صندوق‌های آزاد و عادلانە متنفر و دوستدار صندوق‌های پر از تقلب و فرمایشی است.
گروه‌های وابستە بە رژیم ایران در این رخداد تاریخی عراق از صندوق‌های آزاد و عادلانه شکست خوردند و همچون اسلاف خود تهدید بە استفادە از اسلحە و خشونت کردند تا شاید بتوانند نتیجە انتخابات را بە نفع خود تغییر دهند! این بدان معناست کە دوبارە بە خانە قبل یعنی سیستمی برگردند کە مطلوب رژیم ایران است. جبهە بزرگی از مردم عراق امیدی بە برگزاری انتخاباتی آزاد و واقعی نداشتند و این می‌تواند چراغ امیدی در دل آن‌ها باشد، اما جمهوری اسلامی نمی‌خواهد کە صندوق‌های رای معیار و داور باشند!
چە جمهوری اسلامی و چە هر فکر و اندیشەی مشابەای کە معتقد بە آزادی و عدالت نباشند، سخن گفتن از طریق صندوق‌های رای کە یکی از معیارهای دموکرات بودن است را قبول ندارند بلکە می‌خواهند همیشە اوضاع متشنج باشد تا صندوق‌های رای آزاد مردم را فاقد اعتبار کردە و با تهدید و ارعاب، گروەهای فشار و میلیشیا تعیین کنندە و برآیند رقابتها باشند.
بغداد در دوراهی سختی قرار دارد، یا صندوق‌های آزاد و عادلانه رای مردم را معیار قرار دادە و پارلمان را به مامن حل مسائل مبدل می‌كند تا از طریق نمایندەگان واقعی مردم مشكلات و اوضاع حل و فصل شوند یا میلیشیا و فشار بیرونی پیروز شدە، كه در این حالت بغداد آیندەای متشنج داشته و در وضعیت بحران مداوم قرار خواهد گرفت.
