در پی شیوع ویروس کرونا و وضع محدودیت‌های اجتماعی صدها هزار کارگر در سراسر ایران بیکار شده‌اند که از هیچ حمایتی برخوردار نیستند.
جمعیت قابل توجهی از این بیکاران را کارگران روزمزد و صاحبان کسب و کار‌های خرد تشکیل می‌دهند که قرارداد موقت دارند و از حمایت تأمین اجتماعی و بیمه بیکاری برخوردار نمی‌شوند.
بحران اقتصادی، کاهش شدید ارزش پول ملی و فشار تحریم‌ها سبب شده است صدها هزار کارگر بیکارشوند؛ از جمله کارگران ساختمانی که کارفرمای ثابت و قرارداد بیمه ندارند و اساساً مشمول دریافت بیمه بیکاری نمی‌شوند.
رژیم پیش از شیوع ویروس جدید کرونا به کارگران ساختمانی که بیکار بودند، وعده پرداخت وام دو میلیون تومانی داد که هنوز پرداخت نشده و توزیع بسته‌های معیشتی نیز نمایشی بوده و بخش بسیار ناچیزی را شامل شده است.
گزارشات منتشر شده نشان می‌دهند رژیم با موج عظیمی از بیکاری مواجه است و این در حالی است که تاکنون در تامین بودجه حمایتی هزار نفر از آن‌ها ناکام مانده است.
