کریم پرویزی
آخرین روزهای سال ١٣٩٨ شمسی نیز گذر کرده و فردا روز و سال جدید است و براساس جریان عادی زندگی، مردم باید در روزهای آخر سال خوشحال باشند که سال به اتمام رسیده و مراسمات نوروز و سال جدید را برگزار میکنند. هر سال این روزهای آخر سال، ایام آمادهسازی برای استقبال از سال جدید بوده و جامعه و خانوادهها به تکاپو افتاده که به پیشواز شکفتن دوباره زندگی و تجدید روابط بروند.
اما سالیان درازی است که رژیم اسلامی ایران خوشی و شادی را از مردم دریغ و به زهری تلخ تبدیل کرده است. سالیان مدیدی است که این رژیم ددمنش، از ترس شادی مردم، ایام پایانی سال را به روزهای مانور نیروهای سرکوبگر برای جلوگیری از اجتماع و برگزاری مراسمات عمومی مبدل ساخته، زیرا از هرگونه شادی و اجتماع متنفر است. بیش از این نیز بدلیل سیاستهای فاسد و غارتگر خویش، سال به سال زندگی را بر مردم سختتر کرده بود و ایام پایانی سال، تنها دلخوشی مردم فرا رسیدن سال جدید بود، وگرنه به مرور زمان سفرههای مردم کوچکتر و وسعت مالی آنان کمتر و حسرت برآورده کردن آرزوهای فرزندانشان بزرگتر میشد.
جدا از همه اینها، هنوز اندکی خوشحالی سال جدید و عید نوروز در دل مردم زنده مانده بود، که این رژیم ضد بشریت آن را نیز از مردم گرفت. دیگر سال جدید هیچ معنایی برای ملیتهایی که به اسارت رژیم ولایت فقیه درآمدهاند ندارد. امسال همراه با سپاه تروریست پاسداران و نیروهای سرکوبگر، ولایت فقیه پدیدهی تازهای نیز برای مردم به ارمغان آورده و کرونا را به آزارهای ملیتهای ایران افزود.
بلای کرونا که توسط آیتاللهها به ایران آورده شد و در همه ایران شیوع پیدا کرد، توان زندگی را از جامعه بریده و استقبال از سال جدید را به ماتم مردم در سوگ و آزار عزیزان خویش تبدیل کرده است.
امسال، کرونا آخرین بلایی بود که رژیم ایران به ملیتهای ایران هدیه داد و قبل از آن هواپیمای مسافربری را با موشک هدف قرار داده و منهدم نمود و گویا قرار بود که انتقام کشتن قاسم سلیمانی تروریست را از آمریکا بگیرد، اما خشم خود را بر سر مردم ایران خالی کرد.
پیش از آن نیز در جریان اعتراضات آبان ماه، صدها نفر را در سراسر ایران قتل عام نمود و هزاران تن را مجروح کرده و هزاران تن دیگر را بازداشت کرد.
سال ١٣٩٨، با استبداد و شعارهای بیاساس ولی فقیه آغاز گردید و به مرور زمان به خودسریهای هستهای افزوده و با بانک و سیستمهای جهانی بیشتر به اختلاف برمیخورد. در داخل ایران نیز روز به روز به شدت و حدت سرکوب و کشتار افزود.
سال ١٣٩٨، سالی پر از مرگ و فلاکت برای ملیتهای ایران بود و در این سال مرگ، هزاران خانواده کورد و تورک و فارس و عرب و بلوچ و ترکمن داغدار شده و سال جدید را با کرونا آغاز کرده و اوج آزارهای کرونا برای سال جدید باقی مانده است. ملیتهای ایران امیدوارند که با اوج گرفتن کرونا، رژیم نیز به سراشیبی و دره مرگ و نیستی برود، زیرا هر روز عمر بیشتر ولایت فقیه، مرگی تازه برای مردم به ارمغان میآورد. به امید نابودی سرچشمه همه فلاکتها در سال ١٣٩٩.