عبدالله رسولی
باید نگاه متفاوتی به رویدادی كه مدتی قبل در شهر اهواز و در موقع رژه نیروهای سپاه پاسداران رخ داد، داشت و از منظری دیگر این موضوع را مورد تحلیل قرار داد. رویدادی که طی آن اكثر ناظرین نتوانستند سخنی از جوهر واقعی رخداد مذكور بر زبان آورند.
در واقع جوهر این رخداد را باید در موشكافی مفهوم "ترور و تروریسم" كشف نمود. این امری اثبات شده و غیرقابل انکار است که جمهوری اسلامی ایران منبع و سرچشمه ترور و تروریسم است. از همین دیدگاه هم وقتی نگاهی به تاریخ ترور میاندازیم، میبینیم كه پدیده ترور در سطح جهانی سه مرحله متفاوت داشته یا خود به سه نوع كاركرد، تقسیم شده است.
اولین نوع ترور در جهان، تروری است كلاسیك كه انجام دهنده، هدف و وسیله مشخص هستند. این نوع ترور بیشتر قبل از یازده سپتامبر انجام میشد. نمونه مشخص این ترور هم، تروری است كه در اتریش انجام شد و باعث جنگ جهانی شد.
دومین نوع ترور در سطح جهانی، تروری است كه بعد از یازده سپتامبر باب گردید. در این نوع ترور انجام دهنده، مشخص است اما هدف و وسیله مشخص نیستند. بدین معنا كه تروریست همه مردم را هدف عمل تروریستی خود قرار میدهد و از هر وسیله ممكن استفاده میكند. اگر در نوع اول بیشتر امنیت سیاسی و اشخاص سیاسی هدف قرار میگرفت در نوع دوم، امنیت اجتماعی مورد هدف قرار میگیرد.
نوع سوم ترور در سطح جهانی، ترور ابزاری است. این نوع ترور ابزاریست در دست حكومتها تا در مقاطع مختلف، اهداف مشخصی را دنبال کنند. در این نوع از ترور، دستگاهها و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی به ایجاد و اشاعه وحشت و هراس در جامعه دست میزنند تا بتوانند به سهولت مردم و جریانهای اعتراضی را سركوب کنند. خصوصیت اصلی این نوع ترور این است که خود سیستم سیاسی مدیریت آن را بر عهده دارد.
با نگاهی به بحث بالا و چگونگی و اهداف انواع ترور میتوان گفت، رخدادی كه در اهواز روی داد از نوع سوم ترور میباشد. آنچکه واضح است اکثر گروههای سیاسی و كشورهای دمكراتیك، ایران را یك كشور تروریستی میدانند. در واقع آنها با در نظر داشتن اعمال حكومت ایران و با مدارك مستند و با اشاره به ترور فعالین سیاسی ایران در خارج و نقش ایران در كشورهای دیگر و رشد ترور در این كشورها، چنین دیدی را نسبت به ایران دارند.
پس میتوان گفت كه با در نظر گرفتن دیدگاه كشورها و گروههای سیاسی درباره ایران و شرح انواع تروری كه در فوق آمد، میتوان گفت كه تروری كه در ایران رخ میدهد، تروری ابزاریست برای رسیدن به اهداف مشخص كه سیستمی سیاسی و امنیتی این كشور به آن نیاز دارد.
با در نظر گرفتن عكسها و گفتهها و خبرهایی كه درباره رخداد اهواز در دست است، میتوان گفت این رخداد در قالب تروری نیست كه گروهی سیاسی بتواند از آن بهرهبرداری سیاسی یا اجتماعی بکند بلكه در قالب ترور ابزاریست كه حكومت ایران برای بازداشت فلهای فعالین سیاسی و به حاشیه راندن گروههای سیاسی اهواز و همزمان جهت دهی به افكار عمومی داخل و خارج ایران، از آن بهره برده است.
باید اذعان کرد که به دلیل تروریست بودن جمهوری اسلامی، ترور ابزاری مورد استفاده از سوی این رژیم با ترورهای ابزاری که در كشورهای دیگر روی میدهد، تفاوت اساسی دارد. تفاوتی كه در این نوع ترور ابزاری درباره ایران وجود دارد این است كه، تروریست خودزنی میكند.
خودزنی تروریست بدین معناست كه حكومت تروریستی ایران برای رسیدن به اهدافش خود را هدف فعالیت تروریستی خود میكند. در اینجا چیزی مبهم میماند و این ابهام هم اكثر ناظرین سیاسی را به انحراف كشید. این ابهام این است كه تروریست و قربانی ترور یكی است. بدین دلیل هم میتوان گفت رخداد اهواز خودزنی تروریستی بود.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وبسایت کوردستانمیدیا نمیباشد.