کریم پرویزی
نگارش و گفتار در مورد رهبری کبیر و وارسته به مانند دکتر قاسملو، بس شهامتی می‌طلبد. بزرگمردی که نه تنها رهبر جنبش آزادیخواهی یک ملت بود و رهبری قافله کوردستان بسوی آزادی را در دست داشت، بلکه با گذشت سالیان و دهه‌های متمادی، بیشتر زوایای گوناگون زندگی انقلابی وی نمایانتر می‌شود وابعاد عمیق تفکر و اندیشه‌های او و واقع بینی و تیزبینی ویدر همه زمانها اثبات می‌شود و نوین‌تر بودن آنها امروز برای ما نمایان می‌شود.
سخنی می‌تواند یارای ابراز فکر و اندیشه قاسملوی رهبر را داشته باشد که حداقل در این سطح از دانایی و آگاهی که او داشت، وی نیز مطالعه و درک داشته باشد.این نیز بدان معنا نیست که هیچ کس نباید به آنچه که دکتر قاسملو از آن سخن نگفته و به آن نیاندیشیده است، تعمق نکند. یا اینکه باید دقیقا همان شیوه تفکر و گفتار را داشته باشیم که وی داشت.
طبیعی است که زندگی ادامه خواهد یافت و جامعه تغییر می‌کند و پارامترهای جهانی و منطقه‌ای دچار تغییر می‌شوند، بنابراین نسل به نسل ضروری است که ملتی دوباره و از نو خویش و وضعیتی را که در آن قرار گرفته است و آرزوها و مکانیزم‌های رسیدن به آن آرزوها را بازخوانی کند و سعی نماید راه دیگری بیابد، یا راه‌های قدیمی را اصلاح و به روز کند.
اما آنچه که می‌خواهم در چند سطر بیان کنم، ابراز نظر در مورد فکر قاسملو نیست، چون شجاعت آن را ندارم که خود را وارد چنین منبع فکری عظیم کنم. بلکه تنها این است که ما نسلهای پس از قاسملوی رهبر، زمانی که به سخنانش گوش فرا می‌دهیم و عمل و مبارزه و زندگی و انقلاب وی را بازخوانی می‌کنیم، وظیفه ما چیست؟
آیا فقط همچون رویدادی تاریخی مواضع و عمل وی را بنگریم و چنین تصور کنیم که سپری شده و به تاریخ پیویسته یا باید دقیقا همان عمل را انجام دهیم و تکرار همان موضع و رفتار را داشته باشیم و در واقع تنها نسخه نامدونی از رفتارهای او باشیم؟
آنچه که بدان می‌اندیشم عبارتست از آنچه که نسل و فرزندان امروز و شاید فردا هم چنین باشد که شرایط زندگی و انقلاب و جنبش ملتمان را می‌نگریم. رهبری کبیر به مانند دکتر قاسملو در ذهنمان نقش بسته است و سخنان و مواضعش راهنمای کار و فعالیت ما است، وظیفه ما این است که در محورهای اصلی تفکر و درسهای وی تعمق کنیم و بر اساس همان محوریت اندیشه زندگی و مبارزه امروزمان را سازماندهی کنیم.
به معنایی دیگر شاید نتوانیم به مثابه منبعی فکری از آزموده‌های قاسملو بیاموزیم و همانگونه بیاندیشیم و ودشوار است طبیعت در آیندەای نزدیک نمونه‌ای از او را دوباره به ما بخشاید. اما می‌توانیم شیوه تفکر و موضعگیری خود را از وی یاد بگیریم و امروزمان را با آن سازماندهی کنیم.
در چنین اندیشه‌ای است که می‌توانیم از فکر و تلاش دکتر قاسملو بهره ببریم و در همان حال نیز چیزی را پایه‌ریزی کنیم که دستاورد امروز خودمان است، که اگر درست رفتار نکردیم تاوان آن را بر عهده رهبر عظیم الشانمان نگذاریم.
اینجاست که فکر و رفتار قاسملوی کبیر برای ما و نسلهای پس از ما همچون پیام خورشید خواهد شد که هر چند دستانمان از رسیدن به منبع نور، یعنی خورشید کوتاه است، اما در پیام خورشید که عبارتست از روشنایی و مبارزه علیه تاریکی یاد خواهیم گرفت پرتو خورشید را روشنایی بخش راه امروز فردایمان قرار دهیم.
