خالد درویژه

درشرایطی کە وضعیت نابسامان و بحران زدە کنونی کە برگرفتە و نتیجە مستقیم سیاستهای ئیدئولوژیک و غیرمنطقی کلیت رژیم استبدادی جمهوری اسلامی است، نای نفس کشیدن را از ملت‌های تحت ستم ایران گرفتە و شبح فقر و تنگدستی سایە سیاە و ترسناک خود را تیرەتر از گذشتە، بر زندگی بخور نمیرمردم می‌گستراند و هر روزە دامنە آن گستردەتر می‌شود، مجلس جمهوری اسلامی کما فی‌السابق بە جای تلاش در جهت حل مشکلات و پاسخ درخور بە مطالبات انباشتە آنان، درموضع و حرکتی کە نمونە آن را تنها در نظام‌های ضدمردمی می‌بینیم، کلیات طرحی موسوم بە "اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها"را کە هدف آن را بالابردن ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم و در نهایت خروج ازNPT عنوان کردەاند، بەتصویب رساند.

جدای از اتمسفر تصویب این طرح کە بعد از کشتەشدن محسن فخری‌زادە و بەتبع آن شاخ و شانە کشیدن‌های توخالی مسئولین رژیم و خالی نگذاشتن عریضە انتقام سخت می‌بایست بر آن تمرکزکرد، فرار بە جلوی رژیم و تبعات سیاسی و اقتصادی چنین طرحی است کە دود آن باز هم بە چشم مردم بی خانمانی می‌رود کە در طول حاکمیت رژیم مستبد و غیرمردمی جمهوری اسلامی پرداخت کنندە هزینەهای ندانم کاری سران رژیم شدەاند.

در اجرای چنین طرحی، علیرغم آنکە اجرای مفاد برجام از صلاحیت‌های دولت می‌باشد و بر طبق قانون خروج از برجام و چانە زنی برسر برنامەهای جنجالی اتمی رژیم دراختیار دولت می‌باشد، مجلس و شورای نگهبان بر سر خروج از NPT مصر خواهند شد و در نتیجە یکدست‌ شدن قدرت‌های بزرگ اروپایی را با آمریکا در برخواهد داشت، درچنین بستری بازگشت همە تحریم‌های سازمان ملل و کشورهای اروپایی بەعنوان خروجی و ماحصل رفتارهای آشوبگرانه‌ سران رژیم، وضعیت بحرانی کنونی را عمیق تر از آن خواهد کرد کە تاکنون شاهد آن بودەایم.

اگر چە نباید این واقعیت را کتمان کرد و نمی‌توان نادیدەاش گرفت کە تحریم‌های مجامع بین‌المللی و قدرت‌های تأثیرگزار جهانی، خود تأثیر مخربی براقتصاد رژیم گذاشتە، اما پرداختن بە واقعیتی ریشەای و کلیدی دور از لطف نخواهد بود کە عامل اصلی و بنیادی بحران‌های کنونی و پیش از آن در ایران، ساختار و سیاست‌های ایدئولوژیک و استبدادی و افکار قرون وسطایی جمهوری اسلامی است. بە شیوەای کە تحریم‌های موجود نیز پیامد سیاست‌های مداخلە جویانە و جنگ طلبانە جمهوری اسلامی است.

در ساختاری کە میبایست تنشهای موجود با جامعە جهانی را با بکارگیری مکانیزم‌های تنش‌زدا بە حداقل برساند و سیاست تعامل را سرلوحە کار خود قرار بدهد، در جهتی کاملا معکوس و بر خلاف جهت حرکت آب، زور می‌زند، در نظامی کە ماندن حاکمیت مستبد و دکانداران وابستەاش اوجب واجبات است و کاهش مشکلات و بحران‌های جامعە محلی از اعراب ندارد، در نظامی کە می‌بایست درهای اقتصادش را بر روی سرمایەگذاران خارجی بگشاید و بستر مناسب توسعە اقتصادی را فراهم کند، دست رد بە سینەشان میزند، تصویب چنین طرح‌های خیال گونە و بدور از عقل، قابل درک خواهد بود.

اما آنچە را سران  خفتە در خواب و در جهتی کاملا عکس "یا رومی رومی یا زنگی زنگی" کە در مجلس آمیختە با شعارهای مردم فریب سرمی دادند نصیبشان خواهد شد، انزجار عمومی و شورش گرسنگانی خواهد بود کە بیشتر از چهل سال پیش حکومت مشابە رژیم را بە زبالەدان تاریخ سپردند.