کنگره ملیتهای ایران فدرال به مناسبت روز زبان مادری اطلاعیهای را با مضمون اهمیت به رسمی شناختن "زبانهای مادری محکوم" در ایران منتشر نمود.
متن اطلاعیه بدین شرح است:
اطلاعیۀ کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال
به مناسبت روز زبان مادری
روز زبان مادری، بخاطرِ مبارزات مردم پاکستانِ شرقی "بنگلادش" در سال "٢١ فوریه ١٩٥٤" در برابرِ انحصارطلبی زبانی پاکستان غربی بوجود آمد، زیرا حاکمان پاکستان به بهانه اشتراک مذهب میخواستند "زبان اردو" را با ممنوع کردن "زبان بنگالی" بر اهالی آن کشور تحمیل کنند.
این تحمیل و زبانکُشی، با اعتراضهای دانشجویی و سپس سراسری روبرو شد. بکارگرفتن قوۀ قهریه در برابر آن، منجر به استقلالِ بنگلادش شد که عبرتی تاریخ برای همۀ زبانکشیها است.
پاکستان پس از استقلالِ بنگلادش، سیستم فدرال را با شش زبان رسمی و دو زبان رابط "اردو و انگلیسی" در داخل خود پذیرفت و مانع ازبین رفتن همبستگی ملی، با زبانکُشی گردید.
بخشِ فرهنگیِ سازمانِ مللِ متحد "یونسکو"، ازبیست و یکم نوامبرِسال "١٩٩" ، روز بیست و یکم "٢١" فوریه را، روزبزرگداشتِ زبانهایِ مادری، اعلام کرده و برسمیت شناخت.
مجمعِ عمومیِ سازمانِ مللِ متحد نیز، به دلیلِ اهمیتِ زیادِ روزِ زبانهایِ مادری، سال ۲۰۰۸ را سالِ جهانیِ زبانهایِ مادری اعلام کرد.
هر چند جمهوریِ اسلامی درایران آن را پنج سال مسکوت گذاشت.
ملیتهای محکوم به خوبی میدانند، که از رسمیت بینالمللی، تا به رسمیتِ ملیِ "زبانهایِ مادری محکوم" در ایران، و از رسمیتِ قانونی و ملی، تا به رفع تبعیضِ اجتماعی وفرهنگی درکشور، یعنی بکارگیری دیگر زبانهای جغرافیای ایران راهِنسبتاً طولانی باقی نمانده است.
بقاء ایران، درعصر انفورماتیک و جهانی شده، نه در زبانکشی و مذهب ستیزی و تبعیضها، بلکه در استقرار آزادیهای قانونی منطبق با حقوق بشر، و برابریِ انسانی شهروندان آن، درمعنای رفع هر نوع تبعیض(زبانی، دینی ومذهبی، جنسیتی، وعقیدتی ونژادی و.. ) و در جدایی نهاد دین از نهاد دولت و حکومت است.
با اتحاد ملیتها و مردمان زبانهای محکوم و بانوان، همچون "جنس دوم در جمهوری اسلامی" و صاحبان عقاید مذهبی و عقیدتی ممنوع و انسانهای آزاده و آزادیخواه و تبعیض ستیز، میتوان به حاکمیت انحصار زبانی نود و چهارساله از (١٣٠٤ – ١٣٩۸ = ١٩٢٥- ٢٠٢٠) و تمام آزادیکشیها و برابری ستیزیهای رژیم ولایت فقیه، نقطۀ پایان قطعی گذاشت.
کنگرۀ ملیتهای ایران فدرال