از روز شنبه ۲۷ شهریورماه در پی فراخوان قبلی معلمان در کرمانشاه و شهر کورد دست به اعتراض زدند.
در این تجمعات اعتراضی معلمان مورد تبعیض قرار گرفتە "کرماشان" با سر دادن شعار، "معلم بیدار است از تبعیض بیزار است و معلم میمیرد سازش نمی پذیرد" خشم و نارضایتی خود را نسبت بە ستم و تبعیض موجود کە رژیم ایران بە صورت سیستماتیک بر آنان تحمیل می‌کند نشان دادند.
معلمان در " شهر کورد" و "چاورسا" واقع در استان "کهگیلویه و بویراحمد" نیز با راەاندازی تجمعات اعتراضی خواهان اجرای طرح رتبه‌بندی به میزان ۸۰ درصد هیأت علمی هستند.
همچنین روز یکشنبه ۲۸ شهریورماه، ١٦امین روز تحصن معلمان کارنامه سبز ادامه یافت.
معلمان در اعتراض به خودداری آموزش و پرورش از استخدام‌شان در برابر این وزارتخانه تجمع کردند.
معلمان معترض با شعارهایی مانند، "دیپلمه راس کاره، نخبه ما بیکاره و حمایت از مافیا حمایت از ظالمان" آنها با این شعارها به استخدام گزینشی نفرات وابسته به مافیای دولتی اعتراض کردند.
همچنین معترضان با شعارهایی مانند، "پشت در وزارتیم، منتظر حمایتیم" و شعار"تا حقمو نگیرم، از اینجا نمی‌رم" و "ما جوان‌های ملتیم منتظر حمایتیم" خواهان پشتیبانی و پیوستن هرچە بیشتر مردم بە این تجمعات اعتراضی شدند.
وزارت آموزش و پرورش رژیم ایران برای پایان دادن به تجمع معلمان، به آنها پیشنهاد تبدیل حق‌التدریسی داد.
اما معلمان با شعار، "حق التدریس نمی‌خواهیم، ما حقمان را می‌خواهیم" با این پیشنهاد مخالفت کردند چرا که تمامی سالیان خدمت آنها را بر باد خواهد داد.
این معلمان در آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش پذیرفته شده و صلاحیت علمی خود را برای حرفه معلمی ثابت کرده‌اند ولی آموزش و پرورش رژیم به منظور خودداری از استخدام این معلمان، آنها را در مصاحبه رد کرده است.
تجمع و تحصن شبانه‌روزی معلمان کارنامه سبز۱۶ روز است ادامه دارد کە طولانی‌ترین تجمع معلمان در طی سالیان گذشته به‌شمار می‌رود.
علاوە بر این کە روز یکشنبه۲۱شهریورماە، مقامات آموزش و پرورش رژیم پاسخگوی معترضین نبودند بلکە به‌جای پاسخ به خواسته معلمان، با گسیل ماموران سرکوبگر جواب آنها را با گاز اشک‌آور دادند.
معلمان در ایران در وضعیت سخت معیشتی به‌سر می‌برند و وضعیت شغلی تمامی آنها نامعلوم و نگران‌کننده است.
تشدید بحران اقتصادی و گسترش فقر در سال‌های اخیر فشارهای اقتصادی و روانی بسیاری به قشر فرهنگی ایران وارد کرده است.
فقر و تنگدستی بر روح و روان معلمان چیره شده و آنها در بن‌بست جانکاه مجبور به خودکشی می‌شوند.
در خرداد ۹۹ "حسین گوهرشناس" معلم ۶۸ ساله "بوشهر"ی بدلیل فقر و تنگدستی خودکشی کرد.
در تیرماه ۱۴۰۰ "امین کیان‌پور" ۴۳ ساله معلم ریاضی در اصفهان در اعتراض به حکم دادگاه و از دست رفتن سرمایه‌اش خود را در برابر دادگستری به آتش کشید.
در مرداد ۱۴۰۰ هم یک معلم نائینی خودکشی کرد.
بدلیل سیاست‌های ضد فرهنگی دیکتاتوری حاکم، معلمـان کشور در حال حاضر جز اقشار فقیر جامعه محسوب می‌شوند.
اعتراضات گسترده معلمان در این مدت شدت بیشتری بخود گرفته است آنها خواستار رسیدگی به وضعیت مالی خود هستند.
یکی از شاخص‌های سنجش رفاه در کشورهای پیشرفته، وضعیت رفاهی معلمـان آن کشور است.
سران حکومت آگاهی مردم را به ضرر خود می‌دانند آنها علت آگاهی را معلمـان دانسته و بە همین دلیل با آنها دشمنی دیرینه‌ای احساس می‌کنند.
