کریم پرویزی
جنگ نیابتی، یا جنگ وکالتی، متودی است کە جمهوری اسلامی بدان خو گرفتە است. در همان اوایل تحمیل خود بر جامعە ایران، با توهم این کە ایدئولوژی ولایت فقیهی و سپاهیانش می‌تواند از تهران تا کربلا را اشغال كرده و از آن جا نیز بە قدس برسند، جنگ خانمان سوز را با عراق آغاز كرد، اما بعد از شکستی تحقیرآمیز کە خمینی از آن بە عنوان نوشیدن جام زهر نام برد، دیگر خود را درگیر جنگ مستقیم نکردە و پی بردند کە نیروهایی را تحت حمایت خود سازماندهی کنند کە فرمان بردار اوامر خود بودە و هر جا لازم دیدند برای اهداف آشوبگرانە خود در منطقە از آن‌ها استفادە کنند.
در همین راستا نیز فقط بە گروه‌های شیعە بسندە نکردە و در حقیقت از شیعە و سنی گرفتە تا برسد بە مسیحی و کمونیست ، گروه‌های مافیایی را سازمان دادە و برای جنگ‌های خود در مناطق مختلف از آن‌ها استفادە می‌کند. از لبنان و سوریە گرفتە تا یمن و بحرین و تا بە عراق و ترکیە و کوردستان نیز از این مدل استفاده كرده‌اند.
١١ اردیبهشت ١٤٠٠ خورشیدی گروهی تندرو وابستە بە جریانات جهادی، شبانە بە خانە و مسكن محلە دارسیران شهر مریوان هجوم بردە و بعد از وارد کردن خسارات مالی زیادی بە اموال ساکنین، دو نفر را نیز بە سختی مجروح کردە و با این اقدام خود خواستند تا جو رعب و وحشت را بر شهر حاكم كنند.
بە دنبال انجام دان ماموریت محولە و ایجاد فضایی پر از رعب و وحشت، تروریست‌های داعش صفت محل را ترک و بەدنبال آن‌ها نیروهای سرکوبگر سپاە تروریست پاسداران نیز با میلیتاریزە کردن کامل این محلە از شهر خواستند جو موجود را بیش از پیش سنگین‌تر کنند.
در صورتی کە دستگاه‌های امنیتی سرکوبگر رژیم احساس کنند کە جوانی کورد اندک میل و رغبتی نسبت بە مسائل اجتماعی و سیاسی داشتە یا نشانی از رنگ جریانی انقلابی و ملی‌گرا را داشتە باشد، همە توان خود را بە کار گرفتە تا بتوانند او را بازداشت و شکنجە کنند؛ سوال این‌جاست کە چرا گروهی تندرو وابستە بە جریانی جهادی همچون القاعدە و داعش در کوردستان آشکارا فعالیت کردە و در مساجد شناختە شدە شهرهای کوردستان تجمع كرددە و گهگداری هم با انجام مانوری قدرت خود را بە رخ می‌کشند و نهادهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم نیز از اقدامات آنان چشم پوشی کردە و همچون تماشاگری نظارەگر مانور آن‌ها هستند!
ممکن است این سوال پیش بیاید کە خود سپاە تروریست پاسداران و دستگاه اطلاعات و ده‌ها ادارە سرکوبگر در کوردستان حضور دارند کە همە هم در چهارچوب سیستم سرکوبگر جمهوری اسلامی عمل کردە و ملت کورد را سرکوب می‌کنند، دیگر چە احتیاجی بە این گروه‌های تندرو دارد؟ بە معنایی دگر وقتی خود دستگاە ولایت فقیهی مستقیم با ملت کورد می‌جنگد، دیگر چە نیازی بە جنگ نیابتی و وکالتی دارد؟ جواب این جاست کە رژیم با همە توان و امکانات خود نتوانستە جریان انقلابی و ملی‌گرایی را در کوردستان تضعیف کند، بلکە جامعە کوردستان امروز بیش از د‌ه‌های گذشتە جذب گفتمان هویت‌خواهی و مبارزە حق طلبانە شدە و جمهوری اسلامی بە دنبال این است تا با کاشتن تخم ناخلف در بستر جامعە کوردستان، توان و پتانسیل‌های آن را منحرف کردە و نیروی دست‌نشاندە و تندخویی را کە چیزی از منطق و انسانیت حالی نیست را واداشتە تا بە جنگ تفکر ملی‌گرایی و آزادی‌خواهی ملت کورد برود. با ضدعفونی کردن، این افکار و سازمانهای افراطی و تروریستی را از کوردستان پاک کنیم.
