سه تشکل سیاسی در بیانیه‌ای مشترک روز جهانی کارگر را به کارگران ایرانی تبریک گفتند.
متن بیانیه بدین شرح است:
کنگرۀ ملیت‌های ایران فدرال، شورای دموکراسی خواهان ایران و همبستگی برای آزادی و برابری در ایران روزِ جهانیِ کارگر، اولِ ماهِ مِه را به تمام کارگرانِ جهان، بخصوص کارگرانِ ایرانیِ از همه ملیت‌ها، صمیمانه تبریک می‌گوید.
کنگرۀ ملیت‌های ایران فدرال
شورای دموکراسی خواهان ایران
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران
روزِ جهانیِ کارگر، اولِ ماهِ مِه را به تمام کارگرانِ جهان، بخصوص کارگرانِ ایرانیِ از همه ملیت‌ها، صمیمانه تبریک می‌گوید.
امسال در حالی به استقبال اول ماه مه روز جهانی کارگر می‌رویم که جهان دستخوش تغییراتی است که می‌رود پایه‌های نظم جهانی سرمایه را به لرزه درآورد. پاندومی کرونا و رشد غیر قابل کنترل آن نه تنها خسارت‌های جانی بسیاری به همراه داشته بلکه با به تعطیلی کشاندن بسیاری از مراکز بزرگ تولیدی و صنعتی به شیوه مستقیم و غیر مستقیم بر زندگی اکثریت قریب به اتفاق مردم جهان تاثیر گذاشته است.
در چنین آشفته بازاری که سیاست‌های نئولیبرالیزمی سرمایه‌داری جهانی با وجود تمام ادعاها قادر به کنترل آن نبوده‌اند بی‌گمان بیش از همه قشرهای آسیب پذیر جامعه و بالطبع خانواده‌های کارگران تحت شعاع قرار گرفته و از آن متضرر شده‌اند.
ناگفته پیداست که شیوع ویروس که خود برآمده از دخل و تصرف بی محابای انسان در اکوسیستم و نابود کردن چرخه طبیعی حیات به بهانه پیشرفت و اکتشافات بشری است نه تنها جان صدها هزار انسان را گرفته بلکه ملیون‌ها کارگر را روانه خانه کرده و مجبور به بیکاری و یا شاید بازنشستگی پیش از موعد کرده است. این در حالی است که در بیشتر کشورهای جهان علی‌الخصوص کشورهای اروپایی نهادها و موسسات دولتی که با ارائه بسته‌های مالی حداقلی به بیکار شدگان خواهان تامین و یا شاید ساکت نگه داشتن قشر زحمتکش جامعه بودند به تدریج و یکی پس از دیگری از این تسهیلات حداقلی نیز کاسته و خواهان برگشتن کارگران بر سر کار با قبول ریسک بزرگ جانی هستند.
این در حالی است که شرایط در ایران برای کارگران بسیار نگران کننده‌تر از این‌هاست. کارگران ایرانی که با برخورداری از حداقل دستمزد روزانه قبل از پاندومی کرونا امرار معاش می‌کردند اکنون به صف خیل عظیم بیکاران در ایران پیوسته‌اند و مشمول کوچترین تسهیلات حکومتی نیز نمی‌شوند.
و این در شرایطی است که باندهای قدرت در جمهوری اسلامی از رانت‌های دولتی برخوردارند و منابع ثروت اجتماعی بین خودی‌ها تقسیم می‌شود، زحمتکشان در شرایط سختی روزگار می‌گذرانند، تورم اقتصادی در جامعه و بالا رفتن قیمت اجناس مورد نیاز مردم، قدرت خرید کارگران و زحمتکشان را پایین آورده وکالاهای مورد نیاز آن‌ها گران شده است. کارگران و حقوق بگیران از شرایط بد اقتصادی در رنجند و برای دست یابی به حداقل ها مبارزه می کنند.
نرخ تورم سالانه در اسفندماه سال ۱۳۹۸، به ۸ .۳۴ درصد رسیده است و این در حالی است که حداقل حقوق ماهانه برای کارگران در سال ۱۳۹۹ یک میلیون و ۸۳۵ هزار تومان تعیین شده است.
زنده یاد فریبرز رئیس‌دانا می گفت، بیش از ۷۰ درصد کارگران در ایران زیر خط فقر مطلق هستند. به گفته این اقتصاددان حداقل دستمزد کارگران نباید کمتر از ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان باشد. حداقل دستمزد کنونی کمتر از یک سوم این پیشنهاد است.
در جمهوری اسلامی همه اقشار مردم بخصوص زحمتکشان از موقعیت نابسامان اقتصادی رنج می برند و هر سال بدتراز سال گذشته، شرایط زندگی بر مردم سخت‌تر می‌شود. این وضعیت تا زمانی که جمهوری اسلامی بر مسند قدرت است تغییری نخواهد کرد، باید تمامی اقشارمردم بخصوص کارگران و زحمتکشان در اتحادی با هم بساط این رژیم ضد انسانی را برچینند.
کنگرۀ ملیت‌های ایران فدرال
شورای دموکراسی خواهان ایران
همبستگی برای آزادی و برابری در ایران
اول ماه مه ۲۰۲۰
