زانا روژهلاتی
جنبش آزادیخواهی کوردستان و ایران وارد چهارمین هفته خود می شود. در این چهار هفته خیابانها و کوچەهای یک شهر بدون وقفه و به شکلی مداوم صحنه فریاد و خشم و اعتراض مردم بوده است: سنندج؛ سنه؛ کورسان.
شهری که ساکنانش به آن کورسان می گویند چرا که سنندج مساوی کوردستان است و تبلور کوردستان است؛ شهری که همچون بسیاری از شهرهای دیگر کوردستان در طول چهار دهه گذشته سنگر مقاومت بوده است و اکنون نیز استوارتر از همیشه به سنگر اصلی مقاومت و سمبل انقلاب نوین کوردستان و ایران تبدیل شده است.
سنندج یکپارچه شور است و یکپارچه اعتراض و سراسر طغیان.
اما سنندج چرا آرام نمی گیرد و چرا این شور انقلابی سر ایستادن ندارد؟
چهار دهه مبارزه و مقاومت سنندج تاریخ مبارزه و مقاومت ملت کورد در ایران است: ملتی که از همان ابتدای انقلاب ۵۷ در مقابل اراده سرکوبگرانه حکومت دینی سر تسلیم فرود نیاورد و مبارزەای تاریخی را رقم زد. این مبارزه پرشکوه و مقاومت درخشان در دهه ۶۰ با جنگ آزادیبخش ضد استعماری تبلور یافت. جنگ آزادی بخش جان شیرین از هزاران شهید گرفت و هزاران کوردستانی دچار جراحت، نقص عضو، زندان، اعدام، تبعید و مهاجرت شدند.
حکومت دینی پس از جنگ آزادی بخش، کوردستان را به شکل یک مستعمره کامل درآورد؛ کوردستانیها از سیستم سیاسی به صورت کامل حذف شدند، آنان حتی اجازه آن را پیدا نکردند که پستهای بی ارزشی چون استانداری را به دست بگیرند.
حکومت از لحاظ اقتصادی کوردستان را تحت فشار و تنگنای کامل اقتصادی قرار داد. آمارهای رسمی اقتصادی نشان می دهند کوردستان در تمامی شاخصها و زمینەها، بدترین وضعیت را دارد و این یک سیاست استعماری حساب شده بود؛ دولت استعمارگر هم به دنبال انتقام گیری بود و هم برنامەهای استعمارگرایانه را با هدف به زانو درآوردن کوردستانیها طرح ریزی کرده بود.
توسعه مناطق حاشیەای، سیاست عامدانه فقرزایی و تشدید فقر در سنندج، زمینه سازی برای سرمایه گریزی همه در راستای به فلاکت کشاندن سنندج و کردستان بود. اما مردم در طول همه این سالها از هر ابزار ممکن و با هر روش به حکومت دینی پایان دادن به این ستمگریها را یادآور شدند؛ در "نه" بزرگ به اکبر هاشمی رفسنجانی، در سوم اسفند و هم آوایی با کوردستان ترکیە، در همراهی و همصدایی با کوردستان عراق، در تحریم بسیاری از انتخاباتهای نمایشی، در همراهی با جنبش اعتراضی ۸۸، ۹۶ و ۹۸ و...
اما هر بار پاسخ تشدید سیاستهای امنیتی و پادگانی ساختن کوردستان بوده است.
اکنون نیز که از سقز، این ستون استوار جنبش کوردی، جرقه انقلاب نوین کوردستان و ایران زده شد، سنندج با بالندگی و پویاییاش کمک می کند تا این انقلاب نوین کوردی- ایرانی به ثمر برسد.