کوردستان میدیا

سایت مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران

حزب منحلە یا حزب میدان‌دار

20:36 - 16 آذر 1401

آیت روحانی

اساسا عبارت ازهم پاشیدە و متلاشی شدە و منحلە در لغت بە  بە گروە، حزب و یا سازمانی گفتە می‌شود که وجود خارجی نداشتە و در برهه‌ای فعالیتش به طور کامل پایان یافته باشد.

بعد از بە قدرت رسیدن رژیم آخوندی و انکار ملت کورد و خواستەهایش، ممنوع کردن فعالیت حزب دموکرات کوردستان ایران و فتوای جهاد خمینی علیە ملت کورد، حزب دموکرات هموارە در تلاش بودە و باور داشتە و دارد کە حل مسئلە ملت کورد، تنها از راە گفت‌وگو و دیالوگ امکان‌پذیر است.

 اما رژیم کنونی، همانند رژیم‌ پیشین بە قوە قهری متکی شده و نهایتا حزب ناچارا برای دفاع از ملت کورد و حقوقش با اینکە همیشە بە دیالوگ باور داشتە و دارد از شیوە دفاع مشروع در برابر این رژیم کە هرگز بە آزادی و حق و حقوق ملیت‌ها باور ندارد، بە مبارزە خود ادامە داد.

دستگاه تبلیغاتی رژیم، از آن زمان بە بعد هموارە این حزب را حزب منحلە می‌نامد، و چون اکثر مردم ایران در دوره‌ای تحت تاثیر افکار خمینی و دارودستەاش قرار داشتند، اعتراضی نکردند و متاسفانه عده‌ای لبیک‌گویان برای در خیال خود رفتن به بهشت موعود خمینی، بە جنگ ملت کورد در کوردستان آمدند.

تجزیەطلب خواندن

رژیم وقتی دید کە دیگر نمی‌تواند بر این ملت غلبە کند، رو به افکار عمومی، همان انگ رژیم‌های گذشتە را  تکرار کرد. با این تبلیغ که حزب دموکرات تجزیەطلب است و می‌خواهد کوردستان را از ایران جدا کند و دولت مستقل کوردستان را تاسیس کند، برای مدتی موثر واقع شد.

این در حالی بود که حزب، هیچگاه از بیان اهداف کوتاە مدت و دراز مدتش ابایی نداشتە و ندارد، و همیشە خواستار حل مسالمت‌آمیز مسئلە کورد در ایران از راە گفت‌وگو و دیالوگ بودە است.

اگر خواهان استقلال بود لزومی نداشت کە با کسی گفت‌وگو کند و عملا برای استقلال مبارزەاش را ادامە می‌داد.

برای مثال در اوایل انقلاب ٥٧، حزب خواهان دموکراسی برای ایران و خودمختاری برای کوردستان بود.

تروریست خواندن؟

رژیم بە این هم بسندە نکرد و برای اینکە بتواند در مجامع بین‌الملل، بە جنایت‌هایی کە مرتکب می‌شود وجاهت قانونی ببخشد، حزب دموکرات کوردستان ایران را تروریست خواند.

این در حالی بود کە از بدو ورود خمینی و بە قدرت رسیدنش، سیستماتیک برای رسیدن بە اهداف شوم و پلیدی کە حذف فیزیکی مخالفین خود بود، چە در داخل و چە در خارج از مرزها دست به ترورهای متعدد زد.

اگرچە دول خارجی هموارە ماهیت این رژیم و گروەهای نیابتی و ترویستی کە در اختیار دارد، مانند حماس، حزب اللـە، حشدالشعبی، حوثی ها، فاتمیون و ... را بە عنوان اشاعه دهنده تروریسم شناختە و می‌شناسند، اما منافع خود را در اولویت قراردادە و هموارە ترور و جنایتهای این رژیم را لاپوشانی کردەاند.

این ترورها از شهریار شفیق در سال ١٣٥٨ تا قتل‌های زەنجیرەیی و ترورهایی بسیاری در خاک کوردستان عراق و تنها در چند ترور کە بە وضوح دست این رژیم تروریست دولتی رو شد و کشورها نتوانستند لاپوشانی کنند، مانند ترور شاهپور بختیار آخرین نخست وزیر شاە در پاریس، کاظم رجوی نمایندە حقوق بشر در سوئیس، دکتر عبدالرحمان قاسملوو دبیرکل حزب دموکرات کوردستان ایران، در وین، دکتر صادق شرفکندی دبیرکل حزب دموکرات کوردستان ایران در رستوران میکونوس در برلین، بمب گذاری در آرژانتین، بمب‌گذاری عربستان سعودی و دها ترور دیگر کە در این مقالە نمی‌توان بە همە آنها اشارە کرد.

اما متاسفانە تنها در چند مورد دادگاە‌ها رسما رژیم آخوندی را بە عنوان تروریست دولتی شناختە و حکم صادر کردند. یکی از این موارد دادگاە میکونوس بود کە تمام سران رژیم به صورت غیابی محکوم شدند، و حتی برای مدتی کشورهای اروپایی سفارت‌های خود را تعطیل کردن. همچنین در بمب‌گذاری آرژانتین نیز، مقامات رژیم اسلامی ایران بە دست داشتن در این ترور محکوم شد.

حال با این اوصاف متوجە این موضوع شدیم کە چرا حزب دموکرات کوردستان ایران را تروریست می‌خواند، رژیم تنها برای اینکە بە حملات و جنایاتی کە علیە ملت کورد و بە ویژە حزب دموکرات کوردستان ایران مرتکب شده، مشروعیت دهد، از این انگ استفادە می‌کند.

لازم بە ذکر است کە این حزب از بدو تاسیس تا کنون در برنامە و اساسنامە خط و مشی و سیاست و برنامە خود را علنا بیان کرد و و هیچگا عمل تروریستی انجام ندادە است، و نام حزب دموکرات کوردستان ایران در لیست سیاە تروریستی هیچ کشوری قرار نگرفتە است.

برعکس هموارە این حزب قربانی دستگاە تروریسم دولتی رژیم آخوندی بودە.

این در حالی است کە همانگونە کە اشارە شد در طول ٧٧ سال مبارزە این حزب هموارە علیە ترورسیم در هر اشکالی مبارزە کردە و می‌کند.

این حزب در سازمان‌های بین‌المللی مانند انترناسیونال سوسیالیست، یو ان پی ئو و ژنواکال، عضو رسمی بوده است.

و در همین روزها بود کە ٢٦امین کنگرە انترناسیونال سوسیالیست تقدیرنامه‌ای بە پاس مبارزە برای صلح، آزادی و عدالت اجتماعی بە مسئول اجرایی حزب اهدا شد.

حال این پرسش مطرح می‌شود کە چنانچه حزبی تروریست باشد، در چنین سازمان‌هایی می‌تواند عضو شود؟

این انگ‌ها هموارە برای عوام‌فریبی و تشویش اذهان عمومی بودە است.

اگرچه، به دلیل دیدگاه‌های غیردموکراتیک و فاشیستی، متاسفانه هنوز، بخشی از این انگها در میان برخی از مردم و حتی اپوزیسیون خارج هم طرفدارانی دارد. باید گفت که آنها نیز اشخاص و گروەهایی هستند کە خواهان تمرکزگرایی و قبضە کردن قدرت در دست شخصی یا گروهی هستند، و برای اینکە بتوانند بە این هدف برسند، از این حربە  نخ نما استفادە می‌کنند.

آنها اساسا بە دموکراسی بە معنای واقعی باور نداشته، و هیچ برنامە مکتوب و شفافی ندارند، چون اگر چنین برنامەای را علنی کنند، جایگاهی در آینده نخواهند داشت.

در اینجا لازم می‌دانم کە بە موضوعی اشارە کنم کە تمامیت‌خواهان هیچگاە نخواستەاند و نمی‌خواهند حق و حقوق ملل تحت ستم ایرانی را به رسمیت بشناسند، آنها اکنون نیز بر همین باوراند. اما باید بدانند کە این حزب هیچگاه برای هیچ سیستم دیکتاتور و انحصارطلبی سر خم نکردە و نخواهد کرد، نە در گذشتە و نە در آیندە.

همانطور کە دیدیم و می‌دانیم، بعد از شهید شدن ژینا امینی و نقش احزاب کورد در این خیزش سراسری بە ویژە نقش حزب دموکرات کوردستان ایران و شعارهایی کە در کوردستان می‌شنویم کاملآ آشکار است کە این حزب میداندار این خیزش است.

آیا حزبی کە منحلە باشد، می‌تواند چنین نقش و تاثیری داشتە باشە؟

اگر این حزب را منحلە می‌دانید، چرا این همە هزینە و رسوایی رو بە جان می‌خرید و با توپخانە، موشک بالستیک و پهپاد انتحاری بە کمپهایشان کە محل سکونت خانوادەهایشان‌اند حملە می‌کنید؟

در پایان با اشارە بە سخنان ماندگار سە رهبر شهید حزب دموکرات کوردستان ایران، می‌خواهم این موضوع را روشنتر و گویاتر سازم کە تمامیت‌خواهان تفهیم شوند، این مبارزە تا احقاق حق و حقوق ملت کورد ادامە خواهد داشت.

شهید پیشوا قاضی محمد:

این برایم سرافرازی است کە حتی بالای دار هم کفش‌هایم بالاتر از سر شماست، و هر قطرە خونم در آیندە هزاران قاضی محمد خواهد شد.

شهید دکتر عبدالرحمان قاسملو:

هر ملتی کە خواهان آزادی است باید بهای آنرا نیز بپردازد. کسی کە خود را مبارز می‌داند باید در این را آمادە باشد حتی جانش را فدا کند.

شهید دکتر صادق شرفکندی:

در این مبارزە یا پیروز می‌شویم، یا همانند همرزمانمان جانمان را در این راە فدا می‌کنیم.

این مقالە در شمارە ٨٣٦ روزنامە کوردستان منتشر شدە است.