"زینب جلالیان" زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد که هفدهمین سال حبس خود را سپری میکند، علیرغم درد شدید در ناحیه پهلوی راست، با مخالفت وزارت اطلاعات رژیم جهت انتقال به بیمارستان خارج از زندان مواجه شده است.
نامبرده تنها به بهداری زندان منتقل و توسط پزشک عمومی معاینه شده و بدلیل درد شدید خواستار انتقال به مراکز درمانی خارج از زندان و انجام آزمایشات لازم شده، اما وزارت اطلاعات رژیم وی را از حق درمان محروم کرده است.
این زندانی سیاسی کورد در حالی از حق درمان محروم شده است که از بیماریهای متعدد قلب، معده و روده رنج میبرد و سالهاست که به بیماری "ناخنک چشم" مبتلاست و در آستانه نابینایی نیز قرار دارد.
در همین رابطه، زینب جلالیان در بهمنماه سال گذشته نیز با کارشکنی مسئولان زندان رژیم در زمان مقرر جهت درمان بیماری ناخنک چشم به بیمارستان اعزام نشد که به همین دلیل پزشک معالج از انجام اقدامات درمانی وی خودداری کرد.
زینب جلالیان در تمامی ۱۷ سال گذشته بدون حتی یک روز مرخصی، بصورت پیوسته مورد شکنجه، بازجوییهای مرگآور و تبعید به بیش از پنج زندان در شهرهای مختلف، محکوم شده و حقی تحت عنوان "درمان پزشکی"، "بهرهمندی از آزمایشات پزشکی قانونی" و یا هر حقوق ابتدایی، وجود ندارد.
شهریورماه سال ٩٦، سازمان عفو بینالملل عدم دسترسی زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد به مراقبتهای پزشکی را مصداق "شکنجه" دانست. این سازمان حقوق بشری، امتناع از درمان زینب جلالیان را مجازات مضاعف و اخذ "اعترافات اجباری" از او اعلام کرد.
زینب جلالیان، اهل شهرستان ماکو در اسفندماه سال ٨٦ و در شهر کرماشان بازداشت شد. دستگاه قضایی رژیم ایران او را به اتهام "محاربه" و "عضویت در یکی از احزاب کوردی" ابتدا به اعدام و سپس به حبس ابد محکوم کرد.