زمانی که موشک ترقه است و چند تار مو نماد براندازی!
رضا دانشجو
بالاخره بعد از مدت ها تهدید کردن جمهوری اسلامی از سوی مقامات اسرائیلی، دولت اسرائیل به برخی از اماکن نظامی جمهوری اسلامی حمله کرد، هر چند این حملات به هیچ عنوان سنخیتی با تهدیدهای سردمدران اسرائیل علیه رژیم ولایت فقیه نداشت اما در نوع خود کم سابقه و به عبارت بهتر بی سابقه بود. این حملات را صرفنظر از آسیب های وارده به جمهوری اسلامی، اولین حمله مستقیم یک دولت خارجی به ایران، بعد از روی کارآمدن جمهوری اسلامی باید دانست. در واقع بعد از جنگ ایران و عراق، اسرائیل تنها حکومتی است که بصورت مستقیم و بی واسطه خاک ایران را هدف قرار می دهد. امری که نه تنها از لحاظ سابقه دشمنی بین جمهوری اسلامی و اسرائیل ، از نظر عرف سیاسی هم حاوی مفاهیم عمیقی است !
اما آنچه مورد بحث است واکنش جمهوری اسلامی تاکنون به این حمله بی سابقه است که قبل از هر چیزی بیانگر اوج استیصال و درماندگی رژیم و در راس آن دیکتاتور جمهوری اسلامی است. به نظر می رسد سران جمهوری اسلامی در این مقطع حساس چاره ای جز سکوت ندارند و محکوم به سکوت شده اند. سران رژیم که معمولا در چنین مواقعی حداقل در حرف، با هم مسابقه می دادند و با بازی با کلمات سعی در اقناع افکار عمومی داشتند اینبار در چرخشی آشکار به جای محکوم کردن کشور متجاوز، تمام تلاش خود را بر پنهان کردن ابعاد حمله و کوچک و بی اهمیت نشان دادن تجاوز کشور خارجی گذاشته اند.
بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح رژیم در واکنش به حمله اسرائیل و کشته شدن چند نظامی البته طبق آمارهای خود جمهوری اسلامی نشان دهنده وضعیت نابسامان حکومت ولایت فقیه در مقابل حمله یک کشور خارجی است. بیانیه ای که در واقع فقط برای خالی نبودن عریضه منتشر شده است و حاوی هیچ اطلاعات مهمی نیست، در این بیانیه ضمن محکوم کردن حمله اسرائیل! سعی شده است حمله اسرائیل بی اثر، ناموفق و فاقد ارزش جلوه داده شود. نکته مهم این است جز در یک جمله کوتاه، هیچ نشانی از تهدیدهای همیشگی جمهوری اسلامی در چنین مواقعی نیست.
حالا شیر خیالی و بی یال و دم جمهوری اسلامی حتی توان نعره زدن هم ندارد! اما واقعا چرا جمهوری اسلامی در مقابل اسرائیل دچار چنین استیصال و درماندگی شده است؟
از آغاز نبرد اسرائیل علیه حماس تا درگیری با حزب الله و انصارالله لبنان، سیاست های اسرائیل توسط برخی از تحلیلگران عمدتا اپوزیسیون ایرانی مورد انتقاد و رخنه قرار گرفته است با این تعبیر که سر اختاپوس در تهران است و اسرائیل باید آنرا نابود کند! واقعیت این است که اسرائیل یا هر کشور دیگری سیاست هایش را بر اساس اولویت های خود می چیند نه تصورات یا آرزوهای دیگران. نکته ای که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل بارها بر آن تاکید کرده است که در عین مشورت با آمریکا، اسرائیل بر اساس امنیت کشور و شهروندان خود تصمیم می گیرد. در واقع اسرائیل به جای حمله به سر اختاپوس، زیرکانه از دم و دست و پاهایش شروع کرد، زمین گیر کردن نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی در فلسطین و لبنان بزرگترین ضربه بر پیکر رژیم ولایت فقیه بود. اسرائیل آگاه از ماهیت این نیروها به جای واردشدن به یک جنگ تمام عیار با جمهوری اسلامی در حالیکه مخالفت دولت دموکرات ایالت متحده و بسیاری از شرکای اروپایی را در پی داشت به حذف زنجیره ترور رژیم تهران مشغول شد. حذف تمامی فرماندهان رده بالای حماس و حزب الله، نابودکردن بخش عمده ای از توان تسلیحاتی آنها، حالا همانگونه که وزیر دفاع اسرائیل و خود نتانیاهو می گوید دست آنها را برای تقابل مستقیم با تهران بازتر کرده است.
حالا می توان به این سوال پاسخ داد که چرا جمهوری اسلامی از تقابل مستقیم و پاسخگویی با اسرائیل گریزان است. مسلما بازسازی و سازماندهی نیروهای نیابتی رژیم چه از لحاظ فرماندهی و چه از لحاظ تسلیحاتی نیازمند زمان است . اظهارات سران رده بالای رژیم و حتی بخشی از همین بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح به صراحت از آمادگی برای رسیدن به یک صلح طولانی مدت در غزه و جنوب لبنان حرف می زند، این زمانی است که رژیم برای بازسازی نیروهای نیابتی اش به آن نیاز دارد.
این نهایت حقارت جمهوری اسلامی است، حکومتی که اعتراض مدنی و کاملا متمدنانه جوانان هم میهنش را در خیابان‌ها تاب نیاورد و از فاصله چند متری به آنها شلیک می کرد رژیمی که ژینا را به خاطر چند تار مو کشت و آرزوهای هزاران ژینای دیگر را نابود کرد حالا در مقابل حمله مستقیم یک کشور خارجی چاره ای جز سکوت ندارد! رژیمی که حمله یک کشور خارجی به خاک خود را به ترقه بازی چهارشنبه سوری تشبیه می کند، سالهاست در همان مراسم چهارشنبه سوری دهها جوان بی گناه را نه به خاطر ترقه بلکه صرفا به خاطر رقص و آواز دستگیر و زندانی کرده است. این تمام ماهیت جمهوری اسلامی است، با چند تار موی دخترکی پاک و معصوم بنیادش به لرزه در می آید و فریاد واسفایش بلند! اما برخورد بمب و موشک های کشوری بیگانه در پایتخت و در حساس‌ترین نقاط نظامی اش می شود ترقه بازی!! حکایت غریبی است، زمانی که موشک ترقه است و چند تار مو نماد براندازی! جمهوری درمانده اسلامی!
