خالد عزیزی: مبارزات و دفاع مسلحانەی پیشمرگان کورد نتیجەی عدم اعتقاد جمهوری اسلامی بە رویکرد مذاکرات سیاسی برای حل مسئلەی کورد بودە است
اشارە: روز سەشنبە و در برنامه صفحه ۲ بی‌بی‌سی فارسی، خالد عزیزی سخنگوی حزب دموکرات کردستان ایران همراه با دکتر کامران متین به بررسی چگونگی و پیامدهای منطقه‌ای تصمیم حزب کارگران کردستان بر انحلال خود پرداختند. "کوردستان" گزیدەای از پاسخ‌های سخنگوی حزب دموکرات بە پرسش‌های مطرح شدە در این برنامە را بازنشر کردە است.
دیدگاه حزب دموکرات در رابطە با این رویکرد pkk
در کلیت خود حزب دموکرات کوردستان ایران معتقد است کە حل مسئلەی کورد در ترکیە از طریق گفتگو و از طریق مسالمت آمیز باید در جهتی باشد کە دو ملت ترک و کورد در ترکیە این دوران خشونت و جنگ را پشت سر بگذارند و ما از حل دموکراتیک و صلح آمیز این مسئلە استقبال می‌کنیم. تا آنجا نیز کە بە چگونگی این روند و عکس العمل ترکیە بر می‌گردد، این رویکرد باید توسط خود پ.ک.ک و مردم کورد در کوردستان ترکیە مورد قضاوت قرار بگیرد.
چرایی استقبال حزب دموکرات؟
علتش این است کە در ترکیە یک دموکراسی نسبی و رقابت احزاب وجود دارد و خود مسئلەی کورد در ترکیە در پارلمان این کشور مطرح است و احزاب غیر کورد ترکیە نیز بە این مسئلە و حل دمکراتیک آن تا اندازەی علاقە نشان دادەاند. بنابراین یک برآیندی از طرح مسئلە در پایتخت ترکیە و در پارلمان ترکیە هست کە ما همچون سناریویی در ایران نداریم. در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی چنین فضای بازی برای طرح چنین بحث‌هایی در سطح مجلس و در محافل سیاسی پایتخت در میان جریان‌های مختلفی ایرانی در رابطە با حل مسئلەی کورد وجود ندارد. بە عبارت دیگر بر خلاف ترکیە، همچون نفس سیاسی‌ای در ایران وجود ندارد کە در نتیجەی اعتراف بە این واقعیت‌ها بە دنبال راهکار و حل آن نیز باشد، امری کە اکنون در ترکیە در جریان است.
احتمال طرح حل مسئلەی کورد در ایران
این احتمال تابعی است از مبارزات مردم در داخل ایران. مردم کورد در کوردستان ایران هزینەهای بسیار زیادی را در جهت استقرار دموکراسی و اعتراف بە حق و حقوق ملی خود متحمل شدەاند. ما امیدواریم کە در ایران هم در میان غیر کوردها و مشخصا در تهران پایتخت و در میان مردم و جریان‌های سیاسی غیر کورد در پایتخت این موضوعات در سطح گستردە مطرح شود. در کوردستان عراق ما می‌بینیم کە قانون اساسی عراق بە حق و حقوق کوردها اعتراف کردە و حاکمیت سیاسی خود را طبق این قوانین برپای کردەاند. در سوریە نیز شاهد روند امیدوار کنندەای هستیم کە در آن با اعتراف بە حق و حقوق کوردها در یک سوریەی دموکراتیک نقطە پایانی بر این کشمکش و جنگ‌های خونین داخلی گذاشتە شود. در ترکیە نیز حل مسئلەی کوردها تبدیل بە یک موضوع کلان سیاسی شدە و بنابراین در تمام کشورهای منطقە تنها ایران است با انکار مسئلەی کورد و مطالبات سیاسی و دموکراتیک سایر ملت‌های ایران بر اساس همان سیاست تبعیض و مرکزگرایی بە پیش می‌رود. جمهوری اسلامی از همان ابتدا و تاکنون کوردستان ایران را تبدیل بە یک زون امنیتی کردە است، ولی تاریخ مبارزات کورد نشان دادە است کە جمهوری اسلامی در تحمیل سیاست‌های خود بر کوردستان موفق نبودە و قادر بە تدوام آن در آیندە نیز نخواهد بود.
احتمال مجدد مبارزات چریکی و مسلحانە
کوردها همیشە معتقد بە حل مسالمت‌آمیز مطالبات سیاسی و ملی خود بودەاند و اگر در پایتخت کشورهایی کە کوردها در آن زندگی می‌کنند این حقوق و مطالبات از طریق دموکراسی و مذاکرە و گفتگو راهکرد قانونی داشتە باشد، کوردها هیچ علاقەای بە مبارزەی مسلحانە ندارند. در کوردستان ایران نیز مبارزەی مسلحانەی کوردها و پیشمرگان کوردستان ایران نتیجەی شکست مذاکرات و گفتگوی هیات نمایندگی خلق کورد با دولت موقت جمهوری اسلامی و یورش نیروهای دولتی بە کوردستان بود. بە عبارتی دیگر کوردها بە دفاع از خود برخواستند و بعدها هم کوردها باز اقدامات مسالمت‌آمیز دیگری نیز برای حل این مسئلە انجام دادند، منتهی جمهوری اسلامی تمام این موضوعات را نادیدە گرفتە و سیاست خود را هموارە بر دو محور امنیتی کردن کوردستان وتهاجم بە حقوق و سرزمین کوردها استوار کردە و اصولا اجازە بە رشد و پویایی فضای سیاسی ندادە است. پس مبارزەی مسلحانە رویکرد و پدیدەای نیست کە کوردها علاقەای بهش داشتە باشند، بلکە آنها ناگزیر در راە دفاع از حق و حقوق خودشون بە ناچار آن را در پیش گرفتەاند. ما امیدواریم کە روند تحولات در خاورمیانە حداقل در آیندەی ایران هم بە شیوەای پیش برود کە اصولا دموکراسی و لزوم همزیستی و احقاق حقوق همەی ملت‌های ایران در داخل یک ایران دموکراتیک پایەی این تفاهم جمعی و دستور کار همەی ما باشد، بخصوص فعالین ایرانی در داخل ایران و کوردستان ایران.
