شماری از احزاب و فعالان سیاسی کورد با اشاره به نقش محوری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سرکوب داخلی و گسترش فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده در منطقه، از دولت بریتانیا و سایر کشورهای اروپایی خواستند این نهاد را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار دهند.
رزگار آلانی، نماینده حزب دموکرات کوردستان ایران در بریتانیا، در گفت‌وگو با نشریه "Cap-Rep"، با تأکید بر ضرورت اقدام فوری جامعه بین‌المللی علیه سپاه، تصریح کرد: "سپاه پاسداران یک جناح سرکش یا بخشی از حاکمیت نیست، بلکه بازوی اصلی رژیمی است که مردم خود را سرکوب می‌کند، ترور صادر می‌نماید و امنیت متحدان غربی را تهدید می‌سازد".
وی با انتقاد از سیاست لندن در قبال تهران افزود: "امتناع دولت بریتانیا از عمل به وعده پیشین خود مبنی بر ممنوع‌کردن فعالیت سپاه، نشانه سازش‌کاری و فقدان اراده سیاسی است؛ هر روزی که اقدامی در این زمینه انجام نشود، فرصت بیشتری برای ادامه فعالیت ماشین ترور تهران فراهم می‌گردد".
به گفته آلانی، قرار دادن سپاه در فهرست تروریستی بریتانیا این امکان را فراهم خواهد کرد که دارایی‌های این نهاد در خاک بریتانیا مسدود شود، هرگونه حمایت مالی و فعالیت پوششی آن غیرقانونی اعلام گردد و پلیس بتواند به شکل قاطع‌تری علیه شبکه‌های مرتبط در داخل کشور وارد عمل شود.
او همچنین تأکید کرد چنین اقدامی پیام روشنی به مردم ایران مخابره خواهد کرد مبنی بر اینکه "دولت‌های غربی در کنار معترضان قرار دارند و نه در کنار سرکوبگران".
آلانی به نشریه Cap-Rep گفت: "طبقه سیاسی بریتانیا همچنان به دکترین شکست‌خورده سازش چسبیده است؛ آن‌ها از حفظ کانال‌های دیپلماتیک با رژیم ایران حرف می‌زنند، اما سپاه پاسداران سال‌هاست که به دیپلماسی اعلان جنگ داده است".
آلانی افزود که این نهاد یک شبکه عظیم جنایی و اطلاعاتی را اداره می‌کند و مسئول ترورها، آدم‌ربایی‌ها و تهدید علیه شهروندان بریتانیایی است و قرار ندادن آن در فهرست تروریستی بریتانیا احتیاط نیست، "بزدلی" است.
در بخش دیگری از این گزارش، شیوا محبوبی، سخنگوی "کارزار آزادی زندانیان سیاسی در ایران" که ساکن لندن است، نیز با انتقاد از سیاست‌های موسوم به "مماشات"، اظهار داشت: "رژیم ایران ساختاری مافیایی دارد و تنها زبان تهدید، گروگان‌گیری و اعدام را می‌فهمد، مذاکرات و تلاش برای حفظ کانال‌های دیپلماتیک با چنین حکومتی نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت".
او خاطرنشان کرد: "اکثریت مردم ایران از تضعیف و حذف مقاماتی که در سرکوب و کشتار نقش داشته‌اند، استقبال می‌کنند. جامعه جهانی باید این واقعیت را درک کند و از طریق فشار دیپلماتیک و اقتصادی، از جمله مسدود کردن دارایی‌های رژیم و تعطیلی سفارتخانه‌ها، هزینه‌های بیشتری بر تهران تحمیل کند".
