آمارهای رسمی نشان میدهد تعداد ازدواجها طی بیش از یک دهه گذشته به نصف کاهش یافته و میلیونها جوان مجرد، تورم بالا و ناتوانی در تأمین مسکن، بار دیگر ناکارآمدی سیاستهای جمعیتی و اقتصادی رژیم را عیان کرده است.
دبیر ستاد ملی جمعیت رژیم با اذعان به افت شدید آمار ازدواج، اعلام کرده است که این روند بهطور مستقیم به سقوط فرزندآوری انجامیده و باوجود سالها شعار و قانونگذاری، مسیر معکوسی را طی میکند.
به گفته مرضیه وحید دستجردی، تعداد ازدواجها که در سال ۱۳۸۹ به حدود ۸۹۰ هزار مورد رسیده بود، در سال ۱۴۰۳ به حدود ۴۷۰ مورد و معادل ۴۸ درصد افت داشته و از تعمیق یک بحران اجتماعی ساختاری حکایت دارد.
این کاهش در حالی رخ داده که تقریباً تمام تولدها در چارچوب ازدواج صورت میگیرد و بنابراین هر افت در ازدواج، مستقیماً آینده جمعیتی را تهدید میکند.
این مقام رژیم با اشاره به نتایج پیمایشهای ملی تصریح کرده است که فاصله معناداری میان تمایل ذهنی و واقعیت عینی فرزندآوری وجود دارد.
در حالی که خانوادهها بهطور متوسط ۲.۵ فرزند را ایدهآل میدانند، فشارهای اقتصادی، ناامنی شغلی و بحران مسکن، نرخ واقعی باروری را به کمتر از ۱.۵ فرزند رسانده است.
بر اساس آمارهای رسمی، بیش از ١٠ میلیون نفر مجرد بین ٢٠ تا ٤٥ ساله مجرد و در سنین باروری در ایران زندگی میکنند؛ جمعیتی که از آن بهعنوان فرصت جمعیتی یاد میشود، اما عملاً به دلیل نبود زیرساختهای اقتصادی و اجتماعی بلااستفاده مانده است.
نامبرده در بخش دیگری از سخنان خود نسبت به شتاب سالمندی جمعیت هشدار داد و گفت سهم جمعیت سالمند از ۱۲.۲ درصد در سال ۱۴۰۲ به ۱۲.۶ درصد در سال ۱۴۰۳ رسیده و در صورت تداوم این روند، طی ۲۵ سال آینده به ۳۲ درصد خواهد رسید.
افت شدید ازدواج و فرزندآوری در ایران نهتنها نتیجه بیتوجهی به سیاستهای جمعیتی است، بلکه بازتاب آشکار شرایط اقتصادی و اجتماعی حاکمیت رژیم اسلامی ایران است.
تورم افسارگسیخته، مشکلات معیشتی و ناتوانی جوانان در تأمین مسکن، انگیزه آنها برای ازدواج و تشکیل خانواده را عملاً از بین برده و بحران جمعیت را عمیقتر کرده است.
