سوران شمسی
دستگاه آدمکش "ولایت فقیه" ایران که به هیچ قانون و ارزش انسانی پایبند نیست آنچنان در امواج تنفر و قیام ملیتهای ایران فرو رفته که برای دوام استبداد جز تشدید ترور، زندان، شکنجه و قتلعام نیروهای آزادیخواه و دگراندیش راهی برایش نمانده است تا بتواند عمر ننگین این دستگاه فاشیستی را طولانیتر سازد.
این رژیم منفور، برای انحراف افکار عمومی تلاش میکند تا بخشی از بدبختیهای موجود در جامعه را نه از کلیت و ماهیت حاکمیت قرون وسطایی برسر اقتدار، بلکه در موجودیت احزاب مردمی کوردستان، وانمود سازد تا بدین صورت توجه مردمان ایران را از وضعیت بد اجتماعی وسیاسی و اقتصادی و قرار گرفتن در سرازیری سقوط در آنکشور بسوی دیگری منحرف نموده آنان را فریب دهد. بر اساس همین سیاست مزورانه است که از چند سال بدین سو موج خشونت و بیرحمی در برابر مردم مظلوم کوردستان به اوج خود رسیده است و آنان پیاپی قربانی سیاست بازیها و درامههای پست فاشیستهای مذهبی میگردند.
مردم ما که در منتهای درماندگی و وضعیت فلاکتبار معیشتی در ایران بسر میبرند، طی بیش از چهار دهه بدترین وضعیت را در مقایسه با سایر ملیتها داشتهاند و دولت آخوندی سراسر بر مردم و وطن ما ستم روا داشته است:
در جریان جنگ ایران و عراق، بر اثر بمبارانهای شیمیایی مردم کوردستان کشته و یا تا به امروز از لحاظ جسمی آسیب دیدگی شدید هنوز دارند.
در دو رژیم پادشاهی و اسلامیون، کودکان از تحصیل به زبان مادری در مدارس کشور محروم گردیدند.
مردم کوردستان تنها در کارهای دشوار به مانند کارگری و کولبری و همانند آن مشغول بودهاند و نمیتوانند در شغل دلخواه با وجود مدارک دانشگاهی مشغول باشند. گروه گروه مردم بیگناه به بهانههای مختلف در زندانهای مخوف رژیم زندانی، شکنجه و به قتل رسیدند. تحقیر و توهین جانسوز مردم کوردستان به وسیله نیروهای امنیتی ایران تحت عنوان اقلیت و شهروند درجه دوم یک امر روزمره است.
در برابر دادگاه مردم کوردستان حتی انسان محسوب نمیشوند و هیچ گونه پشتیبانی از اینان صورت نمیگیرد. بارها دادگاههای فرمایشی رژیم حکمهای وحشتناک صادر کرده است اما هیچ نهادی به دادشان نرسید و در مواردی مجبورند خود برای گرفتن حقشان دست به عمل بشوند با اعتصاب غذا، هر چند متاسفانه در برابر چنین رژیمی هیچ فایدهای تا به امروز نداشته است.
سازمانها و نیروهای مدافع حقوق بشر و عدالتخواه از هرگونه فعالیت در ایران منع شدهاند و تعدادی محدود وابسته به رژیم به صورت فرمالیته فعالیت میکنند. تحت عنوان "جمهوری اسلامی" جنایتکار و تروریست همجنس خودش را ساخت و تقویت نمود و آنان را بر مردم ما تحمیل نمود که تا امروز از آنها خلاصی نداریم.
نیروهای تروریستی و نوکرهای رژیم آنچنان تاریخ خونین و فاشیستی در ایران و بخصوص در مناطق کوردستان دارند که مردم ما آنرا فراموش نخواهند کرد. اینان به حکم اربابان قم نشینشان کشتند و بستند و جنایت نمودند تا سلطه خود را بر مردم ما تحکیم بخشند.
تمامی مزدورانش را در عراق وسوریه جمع کرد و طوق غلامی را بر گردن گروههای وابسته به رژیم تهران و رهبران خودفروخته و پلیدش آویخت که تا امروز اینان در غدر و کشتار و وطنفروشی همگام با رژیم سهیم اند. در جریان جنگهای تنظیمی در عراق وسوریه، رژیم کمک مالی نمود البته پولهایی که از ملت هر روز غارت میکند تا امروز اینان را علیه مردم ما بکار بیندازد.
رژیم برای جمعی از به اصطلاح روشنفکران و اصلاحطلبان تربیت شدهاش تمامی امکانات و وسایل را مهیا نمود تا بتواند از آنان به مانند سفیران فرهنگیاش برای تباهی مردم کوردستان سود برد و تا امروز چنین کسانی را به جان ملت انداخته است و در شیوع جهالت آخوندی در وطن ما از آنان کار میگیرد. رژیم با ارسال تجهیزات نظامی و کمک به گروههای تروریستی عملا در شعلهور نگهداشتن جنگ و کشتار در منطقه برای بقای خودش نقش بازی میکند.
اینها فقط شمهای از فاشیسمی است که بر مردم ما درکوردستان رفته است. داستان کامل درد و اندوه ملت ما بدست حاکمان ساطور بدست "ولایت فقیه" ایران در چندین کتاب نیز نمیگنجد.
اما این جنایات از چند سال بدین سو اوج بیسابقه یافته است. رژیم ایران عینا قانونهای دیکتاتورها را علیه مردم ما پیاده میکند. مردم کوردستان دسته دسته به خاطر جرمهای واهی و مختلف اعدام میشوند، با بدترین شکل ممکن خانههایشان به آتش کشیده میشوند و همین چند روز پیش با بمبارانهای موشکی که در خاک کوردستان انجام داد وعملا با نقض قوانین بینالمللی باعث شهید شدن بیش از ده نفر و زخمی شدن بیش از چهل نفر اعم از مرد و زن و بچه گردید نمونه ای بارز است.
حکمی که خمینی برای اعدام تمامی زندانیان سیاسی ایران نوشت. امروز سردمداران این رژیم غدر و کشتار این حکم به دور از انسانیت را در برابر مردم مظلوم کوردستان هر روز عملی میکند.
و حال رژیم ددمنش به سلسله اعدام های هموطنان بیدفاع ما و بمبارانهای احزاب کورد قصد دارد که این موج اعدامهای خودسر و قتل عامهای وحشتناک دهها هزار دگراندیش زندانی در ١٣٦٧ را زنده کند که طی چند روز به حکم خمینی اعدام و زنده به گور شدند.
دولتی که ملت خودش را آنچنان مورد استبداد وحشیانه قرار داده است و زندانهایش مملوست از جوانان برومندی که فقط به خاطر نه گفتن به ستم به بند و زندان کشانیده شدهاند و شکنجه و اعدام میشوند، نمیتواند برای همیشه با زور سرنیزه به حیاتش ادامه دهد. این رژیم به زودی به زبالهدان تاریخ خواهد پیوست، اما مردم ما باید انتقام چندین دهه تحقیر و توهین کشنده و جنایات آخوندی را از مزدوران غیرت باخته و کثیف این دولت بگیرند که با بیشرمی تمام هنوز هم به درگاه این قاتلان حرفهای بوسه میزنند و حتی سالگرد مرگ بانی این دستگاه قتل و کشتار و جهالت را برگزار میکنند.
همه بهتر میدانند که ابراز همدردی و همبسیگی دراین راه دراز به یک ابراز تسلیت از راه دور وخواستن صبر ایوب خلاصه نمیشود. زیرا باز ماندگان وغمگینان و بخصوص مردم ستمدیده کوردستان بیشتر از همه چشم به راه کسانی میباشند که عملا از آنها توقع همدردی دارند. ما وظیفه داریم تا حتیالمقدور به اینگونه مسایل بطوریکه لازم باشد رسیدگی نماییم ورسیدگی ما هم مهم است وهم ضروری. فروغ هبستگی و همیاری ما بیانگر فرهنگ انسانی و آزادمنشی ما میباشد.
در حال حاضر کوردستان و مردم ما در دشوارترین شرایط ممکن قرار دارد، از داخل و بیرون شیاطین و لاشخواران برای بلعیدن ما دهن باز کردهاند. راه رهایی از این وضعیت دشوار، اتحاد تمامی نیروها و عناصر عدالتخواه، آزادیخواه و ضدبنیادگرایی روی عمدهترین خواستها است.
حزب دمکرات کوردستان ایران همانند همیشه و بر مبنای سیاست شفاف که برای همگان آشکار است و گواه تاریخ نشانی درست بر ثابت کردن آن است یک بار دیگر دست هر هموطنی را به گرمی میفشارد که برای اتحاد و همبسگی و با هم بودن نقشی در تغییر شرایط اسفبار جاری ایفا نمایند. اگر امروز متحدانه برخیزیم، هستی میهن و سرنوشت مردم ما با گردبادهای خطرناکتری مواجه نخواهد گشت.
اکنون زمان آن فرارسیده تا به این خواست بزرگ تاریخ، مردم ستمدیده کوردستان پاسخ روشن و مشخص ارایه بدهیم و نباید امروز را از دست داد. باید فرصتها، امکانات، استعدادها، نیروها و توان خود را به خاطر مبارزه برای آزادی، دموکراسی، ترقی و عدالت اجتماعی با هم بسیج، متحد و متشکل ساخت و در راه مبارزه عادلانه و انسانی به سمبول از فداکاری باید مبدل گردد و در تاریخ مبارزات سیاسی کوردستان صفحهای جدیدی را باید گشود و پیروزی مبارزات عادلانه مردم کوردستان را برای ترقی و سعادت، هر چه بیشتر و بهتر ممکن ساخت.
زمان با تمام سرعت از برابر ما بدون درنگ میگذرد و باز نمیگردد، اگر ما همگام با زمان و تاریخ حرکت نکنیم، نه تنها زمان را از دست میدهیم بلکه بر دشواریها و مشکلات مردم و جامعه ما میافزایند و راه رسیدن مردم ما را به خواستها و اهدافشان طولانیتر خواهند ساخت.
حزب دمکرات کوردستان ایران همیشه دست دوستی، همکاری، برادری، رفاقت، اتحاد، همبستگی و وحدت را به سوی تمام احزاب و سازمانها و همسو دراز نموده و همچنان دست دیگران را برای دستیابی به همچو اهداف قلبا و دوستانه میفشارد .
مبارزه عادلانه در راه خلقها در راه آزادی، دموکراسی، ترقی و عدالت اجتماعی، رسالت بزرگ ماست، این مبارزه حقیقت تاریخ مردم ما را میسازد، اگر کسی بخواهد و یا نخواهد. این حقیقت وجود دارد و خواهد داشت و ما به حیث پیروان این راه حقیقت مبارزه خواهیم کرد و از این مبارزه عادلانه، انسانی و شریفانه همیشه قاطعانه دفاع خواهیم کرد. بگذاریم تا خواهان راه حقیقت همگام با تاریخ خود، پیروزی تاریخ مبارزات عادلانهمان را به خاطر رنجهای بیکران مردم ستمدیده کوردستان، در فردای کشور با شایستگی به استقبال بنشینند.
حزب دمکرات کوردستان ایران بر این باوراست که کوردستان خانه مشترک تمام مردم است، "آب، خاک و ثروتها، افتخار و عظمت کوردستان به این مردم ستمدیده متعلق است." لازم است تا برای آبادی، ترقی و پیشرفت آن باید کار و مبارزه مشترک نمود و به همین گونه علیه دشمنان آن که دشمنان مشترک مردم ماست نیز باید مبارزه مشترک نماییم.
زیبا گفتهاند که دریا از اتحاد قطرهها بوجود میآید، قطرهها دریا میشوند، بزرگ میشوند، نیرو میشوند، آبادی میشوند، سرسبزمیشوند، سرود میشوند، حیات میشوند و بالاخره علیه خس و خاشاک و آنچه خصم است، طوفان میشوند.
امروز رسالت و مسئولیت بزرگ و تاریخی در برابر احزاب و سازمانها و همسوی ما قرار دارد، این رسالت و مسئولیت همانا اتحاد، همبستگی و وحدت این نیروهاست. ما آرزومند هستیم تا این رسالت و مسئولیت از جانب این احزاب و سازمانها به خوبی، شایستگی و موفقیت انجام شود و ما شاهد یک چنین پیروزی تاریخی در شرایط کنونی خود باشیم.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وبسایت کوردستانمیدیا نمیباشد.