سوران شمسی
کلمه تروریسم از زبان لاتین(terrere) ترور و یا وحشت گرفته شده است و معادل آن در زبان عربـی معاصـر ارهاب یا ارعاب است. ترور در زبان فارسی بمعنی ایجاد وحشت کردن یا دهشت افکنی گفته شده است. وحشت افگنی در جوامع بشری تاریخ طولانی داشته و برداشت از این مقوله نظر به زمان و مکان تفاوت دارد. دولتها، گروه های سیاسی، افراطیون مذهبی جهت دستیابی به اهداف مختلف، از ترور استفاده کردەاند.
بعضی دولتها به مثابه ابزارفشار در مقابل مخالفان خود از آن استفاده میکنند. بعضی دولتها باکشتن مردمان غیر نظامی جهت درهم شکستن روحیه دشمن ترور را وسیله قرار میدهند و استفاده از ترور را قانونی میدانند، ولی جوانب مقابل این عمل دولت را تروریستی میخوانند. دولتها مخالفین خود را تروریست خطاب میکنند در حالیکه خودشان از ابزار قهرآمیز استفاده میکنند به طور مثال رژیم ایران مخالفین خود را تروریست میخواند.
تروریسم را میتوان بەمثابه یک فاکتور ایجاد وحشت تعریف کرد، زیرا استفاده از خشونت علیه مردم بیگناه وسیله فشار جهت دستیابی به اهداف سیاسی، مذهبی یا ایدیولوژیک قرار میگیرد.
رژیم ایران منبع تروریسم در منطقه محسوب می شود. رژیم ایران بی شک سالهاست حامی تروریسم دولتی است و در آینده هرگاه نیازش را احساس کند دست به ترور مخالفانش مانند سابق میزند؛ این رژیم یکی از نامتعهدترین و غیرمسئولترین واحدهای سیاسی در جهان است. نقض گسترده حقوق بشر، سلب حقوق و آزادیهای شهروندی، وجود دستگاەهای مخوف سرکوب و اختناق، سلب آزادی اقلیتهای دینی و مذهبی، انحصار قدرت توسط ولایت فقیه و ممنوعیت مشارکت مشروع و همگانی مردم در روندهای دموکراتیک، همدستی و همکاری با گروهکهای ترور و وحشت دستپرورده خودش و مهمتر از همه دست داشتن در بزرگترین پروژەهای تولید تروریسم در سطح جهان و بویژه در منطقه خاورمیانه از جمله مسایلی است که این رژیم را به یکی از خطرناکترین و نامطمئنترین رژیم در منطقه برای ثبات و امنیت منطقەای و بینالمللی تبدیل کرده است.
پیشینه و سوابق دخالت رژیم را در دامن زدن به تنشهای فرقەای و مذهبی، حمایت و پشتیبانی مالی و تسلیحاتی گروەهای تندرو و افراطگرا برای ایجاد جنگهای فرقەای و درهم شکستن شیرازه وحدت و همدلی و همگرایی میتوان بازشناخت.
بزرگترین چالش ما که همه میدانید ناشی از درندەخویی رژیم و حمایت آن از گروهکهای تروریستی بوده است که باعث از دست رفتن زندگی تعداد زیادی از مردم ما شده و مانع پیشرفت ما در بازسازی، اصلاحات و توسعه شده است.
در نتیجه، تروریستها به جنگ خونخوارشان علیه صلح و آرامش ادامه میدهند در حالیکه این مشکل هنوز وجود دارد، این حقیقت ثبات و امنیت دوامدار منطقه و تمامی جهان را با خطر جدی مواجه ساخته است.
مردم ایران به خصوص مردم کوردستان که قربانی اقدامات تروریستی و تفرقهافکنانه رژیم و سازمانهای تروریستی مورد حمایت آن هستند، هر روز بیشتر از پیش به صداقت، کارآیی و تعهد این رژیم بیاعتماد میشوند. مردم چگونه میتوانند با چشمان باز بنگرند که کشوری سران حکومتی آن علنا و عملا حامی و پشتیبان تروریسم دولتی هستند.
بمباران مقر حزب دمکرات نیز که مستقیما از سوی گروهک تروریستی سپاه مورد حمایت دستگاه تولید تروریسم رژیم، سازمان داده شد، نظر و نگاه مردم را با این نوع گروەها و رژیم روشن کرد و حماسەآفرینی مردم کوردستان با اعتصاب سرتاسری نشان داد که ماهیت این رژیم تروریست پرور بیش از پیش برای مردم روشن شده است.
همکاری احزاب کوردستان اکنون بیشتر از هر زمان دیگر توانستەاند که دید کشورهای جهان را نسبت به کوردستان تغییر بدهند و رژیم حاکم که حامی گروەهای تروریستی هست و یکی از دلایل عمده ناامنی در منطقه بشمار میرود را تا حدی در انزوا قرار بدهند.
با توجه به وضع نابسامانی كه رژیم هم اكنون با آن مواجه است گمان نمیرود این کشور، در آيندهای نزديك به ثبات پايداري برسد؛ لذا باید بر اين باور باشیم كه ارادههايی درون رژیم و دستگاههای امنيتی وجود دارند كه خواهان طولانی شدن هرچه بيشتر بحران در منطقه هستند تا افکار داخلی را به خارج از مرزها معطوف کنند و بتوانند از این بحرانهایی که خودشان مسبب آن هستند نهایت استفاده را داشته باشند هر چند مردم به سطح آگاهی رسیدهاند ولی بازهم ترفندهایی که رژیم از آن استفاده میکند در مورد مسائل مذهبی یا همانند آن باید مردم هوشیار باشند.
به نظر می رسد اکنون با شدت گرفتن زوال و انحطاط رژیم و تشدید بحران های داخلی و اعتراضات مداوم مردم این کشور علیه ولایت مطلقه فقیه که روز به روز تقویت میشود، رژیم برای تداوم بقای خود و به عقب انداختن لحظه سقوط رژیم دیکتاتورپیشه، دست به دامان ترور شدەاند تا با استفاده از حمایت از عناصر تروریستی وابسته به خود و دیگر همفکران خود تشدید عملیاتهای تروریستی زمینه را برای نجات یافتن از غرق شدن در گرداب جمود و استبداد، فراهم میکنند.که این نمونه خصلت همه دولتهای شکننده که فاقد پشتیبان داخلی یعنی مردم خود و پشتیبان خارجی یعنی جوامع بینالمللی هستند و فقط برای بقای خود به ترور و ایجاد ناامنی روی می آورند که رژیم حاکم نمونه بارز آن است.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وبسایت کوردستانمیدیا نمیباشد.