Yêk ji pirsgirêkên mezin ên Îranê kêmbûna dermanan e, xelk zehmet dermanan bidest ‎dixin û gelek caran bo peydakirina derziyekê li dehan cihan digerin û heta çend demjimêran çaverê dimînin.‎

Li Îranê peydakirina dermanan wekî pirseke cidî derdikeve pêşiya welatiyan. Xelk ji bo peydakirina dermanekî dehan dermanfiroşan digerin û di encama pirs û lêgerînên dûr û dirêj de derman û pêwîstiyên pizişkî peyda bikin.

Welatiyek Dibêje: “Ji serê sibehê ve li derziya insulin digerim û heta niha bidest min neketiye, li vê derê jî bidest ‎nakeve, nizanim li ku peyda bikim.”‎

Ev pirsgirêk ne tenê li Tehranê heye, lê hemû Îran li xwe girtiye, xwediyên norêngehan jî dibêjin, ‎sedema serekî ya nebûn yan kêm dermaniyê li Îranê ew e ku rê nayê dayîn derman bo Îranê bê hawirdekirin, ‎vê jî wiha kiriye bidestxistina derman bo xelkê karekî zehmet be.‎

Derbarê mijarê de Cîgirê Rêveberê Giştî yê Norîngehên Ser Bi Zanîngeha Tehranê Mihemed Rezayî jî got: “Pirsgirêka serekî di hawirdekirina berhemên derman de ye, ev derman bi awayekî gelekê kêm bo ‎welat tên hawirdekirin û xelk jî gelekî zehmet bidest dixin.”‎

Berpirsên Wezareta Tendirûstê ya Îranê, di kêşeya derman de, dorpêçên Amerîka bo ser Îranê, wek sedema sereke dizanin, Amerîka rasterast an nerasterast nahêle derman were nav Îranê û ev jî bo wan bûye ‎pirsgirêkeke mezin.‎